Kaderimiz mi bizi yönlendiren yoksa kararsizliklarimiz mi ?
Acaba hayatımızın kaç dönemecinde kendimiz karar veririz ne yana sapacagimiza ve acaba hayatımızın kaç dönemecinde kararsizligimiz yüzünden bir dönemeci kaçırırız.
ve o donemeclerde kararımizi ya da kararsizligimizi belirleyen nedir ?
Geleceğimizin rotasını kararlarımız mi , yoksa kararsizliklarimiz mi çizer ?
Bir çok dönemeçte kaderimize " buradan sap " diye bağırmak isterken ağzımızı bile açmadan , sesimizi çıkarmadan , geçip gitmisizdir.
O dönemeçte karar verebilirsek , nereye gidecektik hiç bilmeden ve bunu hep merak ederek başka bir menzile , başka bir geleceğe , başka bir hayata doğru sessizce yolumuza devam ederiz .
Nedir bizi sessiz bırakan peki ? Nedir isteğimize rağmen karar vermemizi engelleyen ? Isteklerimizden daha güçlü nasıl bir duygu var içimizde ?
Sayfa 75Kitabı okudu
Bir kadın kendi kendini, bir erkeğin kendi kendini tanıdığından daha fazla tanır, bir kadının esas ilgi alanı kendisidir çünkü; erkekler kadınlarla ilgilenirken kadınlar kendileriyle ilgilenirler. Bu yüzden kendileriyle ilgili neyi ya da neleri saklamak istediklerini çok iyi bilirler.
Sayfa 38Kitabı okudu
“Biz birbirimizin hiçbir şeyi olmayacaktık, ama her şeyi olduk”
Bir sevgiliyi değilse bile zaman zaman bir kardeşi özler gibi özleyeceksinizdir onu
Bir düşünsenize, bugün yaşadıklarınızdan hangisi elli yıl sonra önemli gözükecek? Hatta yaşadıklarınızdan kaçı hatırlanacak?
Sayfa 73 - Alkım YayınlarıKitabı okudu
Bir kadınla üç şey yapabilirsin: Ya onu seversin, ya onun için acı çekersin ya da onu yazarsın.
Sayfa 36 - Alkım YayınlarıKitabı okudu
︎
Sıra dışı kadınlar büyük gemiler gibi kendi hayatlarının akıntısı içinde zor ve uzun manevralar yaparken, sıradan kadınlar küçük gemiler gibi kolay manevralarla ve süratle bulurlar yollarını...
︎
Bıçağı saplayan çıkarsın isteriz.
(...)
Bıçağı saplayanın bile acıyı yatıştırmakta zorlanacağı bir hâl.
Sayfa 16 - Alkım
Biz birbirimizin hiç her şeyi olmayacaktık ama her şeyi olduk. (Geothe)
Şeytanın yarattığı bir gökkuşağı gibidir kıskançlık.
Sayfa 16Kitabı okudu
" Biz 'bağlanmayı' hep zirvelere doğru bir uçuş olarak anlatmaya çalışırken belki de bağlılık, ölümün, deliliğin, kuşkunun, bencilliğin, bozulmanın karanlık uçurumlarına doğru bir kendini bırakıştı..."
Sayfa 114 - Alkım YayınlarıKitabı okudu
Bazen en büyük öfkeyi en çok sevdiklerimize duyarız.
Bazen en yakınlarımız en çok acıtır canımızı.
Bazen en tutkulu aşkla bağlı olduğumuzdan en vahşi intikamı almak isteriz.
Bazen kendi duygularımızdan bile kuşkuya düşeriz.
Bazen sevdiğimiz kuşkulandırır bizi.
Sevgiyi, aşkı mutluluğu saf ve lekesiz bir biçimde ele geçirmeyi başaramayız. Hayat, bütün izlerin birbirine karıştığı ürkütücü bir ormana benzer bazen. Böyle zamanlarda bir ses, bir işaret, bir yardım ararız yaşadıklarımızı ve bize yaşatılanları anlayabilmek için.
Bizim yaşadıklarımızı başka yaşayanlarda var mı merak ederiz.