Taş avluda, rahatça gidip gelen, konuşan, hatta itişerek şakalaşan medreseliler, ak sarıklarına, kara cüppelerine rağmen, din adamlığından uzak, bir kışlanın ortasındaki asker kalabalığına benziyordu. Din işlerini zanaat haline getirmişliğin gevşekliği, hatta boşverirliği vardı üstlerinde hepsinin...