Beyaz Diş Jack London
Kitabını okumaya başlamak ile kitabı bitirmek kısa sürdü. Çok etkileyici, çok sürükleyici bir eser. Empati ile okuyunca kitabı heyacanla okudum Çok büyük bir keyif aldım. Usta yazar 
Jack London klasikleşmiş eseri 
Beyaz Diş’te, Kuzey Kutbu’nun zorlu doğasında hayatta kalmaya çalışan bir kurdun nefes kesici hikâyesini anlatıyor.
Doğduğu günden itibaren kendini bir mücadelenin içinde bulan Beyaz Diş, başına gelen olaylarla adım adım insanların dünyasına giriyor. Yaşamak ve acı çekmemek için çeşitli kurallara uymak zorunda olduğunu öğreniyor. Beyaz Diş’in gözünden dünyaya bakarken vahşi doğanın mı yoksa insanların mı daha acımasız olduğuna karar veremeyeceksiniz.
Kitapta kurtlar, kurtların sürüsüne karışarak kurtlaşan ve daha sonra yaşlı kurttan olan yavrusunun; gerek hemcinsleri ve o soğuk iklimde çeşitli nedenlerden dolayı yaşayan acımasız insanlar tarafından ne hale geldiğini görüyoruz.
Jack London, ABD’de yaşayan ve sosyalist (komünist) bir siyasi görüşe bağlı ve savunan bir aydındır. Maceraya düşkün ve eserlerinde sembolik olarak güçlü – güçsüz, zengin – yoksul, esir – özgür, birilerine bağlı – bağımsız olma arzusu konularını kitapta melez kurt köpeğini tasvir ederek işlemiştir
Hâlâ işsizim. İş bulacağım da yok.
Sayfa 18 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Yakınmasan da olur artık kötülüğünden:
Güllerde diken vardır, gümüş çeşmede çamur;
Tutulur ay ve güneş, söner bulut yüzünden;
En şirin tomurcukta iğrenç kurtlar bulunur.
Sayfa 35Kitabı okudu
"Artık benim için, bütün ömrümce değişmeyecek bir tek yasa vardır: Kimseyle düşüp kalkmamak, insanlarla tanışıp konuşmamak, hepsinden nefret etmek. Dost, konuk, arkadaş, acımak gibi sözlerin benim için hiçbir anlamı olmayacak. Ağlayanlar varmış diye üzülmek, yoksulların yardımına koşmak, benim için yasaya saygısızlık etmek, en büyük suçu işlemek olur. Kurtlar gibi bir başıma yaşayacağım, Timon'un Timon'dan başka dostu olmayacak. Bütün öteki insanlara birer düşman, birer alçak diye bakacak, onlara el sürmeyi bile kendim için bir günah sayacağım. İçlerinden bir tanesini gördüğüm gün, benim için en uğursuz gün olacak. İnsan olarak taştan, tunçtan yontular yeter bana. Elçi göndersinler, onu da yanıma sokmam, hiçbir işe girişmem onlarla. Bu çöl beni bütün insanlardan ayırsın. Ulusmuş, boymuş, soymuş, yurtmuş öyle sözler olmayacak benim dilimde; öyle şeylere varsın budalalar kansın."
...
"Ölürken kendi elimi kendim tutacak, başıma çelengi kendim koyacağım. Benim için dünyada merdümgiriz sözünden daha güzel bir ad olmasın. Beni geçimsizdir, hoyrattır, kabadır, çabucak kızar; insaf, acımak nedir bilmez diye tanısınlar. Ateşe düşen bir kimse bana kurtar diye yalvarırsa, gidip de onu katranla, ziftle, yağla kurtarayım! Fırtınadan kabaran sulara düşmüş bir adamın beni çağırdığını görürsem, gidip de bir tekme indireyim, başını iyice suya sokayım ki bir daha kurtulamasın."
Sayfa 418Kitabı okudu
