Eserin, Kervan Yayınevi'nin basımını, Tahsin Yazıcı'nın çevirisini yaptığı iki ciltlik versiyonunu okudum. Eserin ilk cildinin 122. sayfasına kadar olan bölüm tamamı ile eski ve büyük velilerin hayatlarını ve onlara ait menkıbeleri anlatmaktadır. Daha sonra ise tasavvuf görüşünde yer alan zühd, vera, takva, kurbiyyet gibi bahisleri örnekleri ile açıklamaktadır.
Tasavvuf daha önceleri nicelerinin söylediği gibi; kitaplardan öğrenilecek bir mevzu değildir. Usta çırak ilişkisi ile inceliklerinin öğrenildiği manevi bir yoldur. Bu yolda veliler ise öğretmendir. Velilerin görevi insanları kendisine hayran bırakmak değil, kulluk bilincini aşılamak ve ilim öğretmektir. Bu bakış açısıyla eser, tasavvufa dair genel konuları açıklamaktadır. Daha fazlasının yazımı zaten tasavvufi anlayışa göre mümkün de değildir.
Kitapta konulara dair anlatılan menkıbelerin pek çok farklı eserde farklı isim ve başlıklarda yer aldığına şahit oldum. Hatta günümüz tasavvufçularının? sarf ettikleri pek çok söz ve acaip belagatların? da eserden intihal ettirilerek söylenmiş olduğunu görmek açıkçası beni gülümsetti. Konuya ilgi duyan okurun okumasını tavsiye ederim.
