Ben babamın tuhaf bir cazibe taşıdığını o yaşlarımda bile anlıyordum.
Bir sokaktan geçsek, kalabalık bir mekana girsek , kadınlar göz ucu ile kendisini süzerlerdi.
Güzel adamdı babam.
Gördüğü ilgiden memnun, hatta mağrur, hiçbirine pas vermeden yürüyüp giderdi.
Her şey yerli yerinde. Güzel. Lakin ben nerdeyim? Zamanın neresinde?”
Sayfa 50Kitabı okudu
Apaçık görüyorum gözlerimi yumunca.
Bütün gün gördüklerim taşımaz hiçbir değer,
Ama düşlerde hep sen varsın uyku boyunca;
Göz karanlıkla ışır, karanlıkları deler.
Başka bütün gölgeler, gölgende ışık bulur;
Bedeninin gölgesi mutluluğu gösterir
Işıl ışıl gündüze saçarak daha çok nur,
Senin gölgen nasıl da kör gözlere fer verir.
Gözlerim kutlu olur seni seyrettikçe ben,
Canlı gün aydınlar sendeki ışıklarda,
En karanlık gecede belirsiz güzel gölgen
Derin uykuda sönmüş gözlere can katar da.
Seni görmezsem olur her günüm gece;
Parlak gündüzdür gecem düş seni gösterince
Sayfa 43Kitabı okudu
Gözlerim kutlu olur seni seyrettikçe ben,
Canlı gün aydınlanır sendeki ışıklarda,
En karanlık gecede belirsiz güzel gölgen
Derin uykuda sönmüş gözlere can katar da.
Seni görmezsem olur her günüm gece;
Parlak gündüzdür gecem düş seni gösterince.
Sayfa 43 - tüekiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Ve bu güzel kitabı "son alıntımla" bitireyim..
"+Haram ne demek?
...
-Ben ateistim Engin Bey
+Peki insan ateist olunca kavunun tadı değişiyor mu?
Her şey yerli yerinde. Güzel.
Lâkin ben nerdeyim?
Zamanın neresinde?
Hangi sarmaşıklar sarıp sarmaladı beni.
Her şey yerli yerinde. Güzel. Lâkin ben nerdeyim? Zamanın neresinde ? Hangi sarmaşıklar sarıp sarmaladı beni ?
Her şey yerli yerinde. Güzel. Lakin ben nerdeyim? Zamanın neresinde? Hangi sarmaşıklar sarıp sarmaladı beni.
Sayfa 50 - Dergah YayınlarıKitabı okudu
Her Ne Var Âlemde
"Her şey yerli yerinde. Güzel. Lâkin ben nerdeyim? Zamanın neresinde? Hangi sarmaşıklar sarıp sarmaladı beni. Böcek sesleri dediğin, gecenin geç vakitlerinde tıkır tıkır kitapları yiyip duran kitap kurtları mı? Ben miyim?"
Sayfa 50 - Dergâh Yayınları/İstanbul Nisan 2020
- Biliyor musun, dedi Süheylâ, bazan çıkıp gitmek istiyorum..
Nereye? Dedim. Bilmem işte dedi. Buralardan uzaklaşmak, bu evden bu ortamdan. İşinden, çevrenden, ailenden kopmak gibi mi, dedim. Heyecanlandı. Evet, evet dedi. İlave ettim. Bir başka dünyaya gider gibi mi dedim? Şaşırdı, ah, tabii işte öyle dedi. Çok güzel bir duygu dedim. Gözlerini iri iri açmıştı. Güzel gözleri vardı. Koyu yeşil, hareli. Ama mümkün mü?
- Elbette, dedim. Dünyada sadece bir tane Engin yok ki? Başka Enginler de var.
Yeniden meyus oldu. Yeniden limana, o siyah gemilere baktı. İstemem dedi. Başka Enginler başkalarının olsun. Bu sefer ben heyecanlandım. Titrek bir sesle: Bu ötekinden daha güzel dedim.
Sayfa 28 - Dergâh YayKitabı okudu