Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.13
Daha ile kütüphanemdeki Hakan Günday kitaplarının tamamı okunmuş oldu. Doğru, yazar ile çok geç tanıştım. Ve fakat, bu tanışma yazarın kitaplarını bir çırpıda okumama vesile oldu.
Önce amaçsız ve başıboş iki sorunlu (Hasta, deliliğin eşiğinde de diyebiliriz) insanın sıra dışı hikayesini anlatan Kinyas ve Kayra, ardından delilikle dahilik arasında gidip gelen Asil'in hikayesinin anlatıldığı Azil ile Ziyan (Ziyan'ın son bölümüne kadar Azil'in devamı olduğunu ben anlayamadım), akabinde büyük bir aşkın hikayesini anlattığını son 20 sayfaya kadar anlayamadığımız (Çünkü kitap buraya kadar dram, şiddet, nefret ve korku anlatıyor) Az, ve nihayet, insan kaçakçılığının içler acısı hikayesini ve bir çocuğun, Gazâ'nın, bu esnada delirmesini harika bir kurgu ile anlatan Daha.
Evet, ben Günday'ın kalemini çok sevdim. Kuvvetle muhtemel yazarın diğer kitapları da okunup kütüphanemdeki yerlerini alacaklar.
Her ne kadar yazarın kitaplarında (Yer altı edebiyatı olması sebebiyle) şiddet, öfke, korku, argo olanca çıplaklığı ile anlatılsa da yazarın adı geçen kitaplarını meraklılarına ısrarla tavsiye ederim.
Eline, yüreğine, emeğine sağlık Günday.
Muhtemelen bu kitabı okuyorsanız ve de adına şahit oluyorsa birileri, içlerinden " bak seen şuna neler okuyor nelerr, hınzır şey " gibi düşünceleri olacaktır. Ama yanılacaklar. Zira kitabın, sanılanın çok aksi yönünde bir içeriği mevcut. Oldukça ilgi çekici ve besleyici bir kitap. Ben de açıkçası bu kadar iyi olabileceğini beklememiştim.
İnsanlığımı Yitirirken
Aslında hiç fark etmemiştim insanlığımı yitirirken. İnsanı var eden veya oluşturan etkenler duyguları mı yoksa mantığı mıydı? Elbette bu sorunun cevabı herkesin kendi hayat hikayesi, yaşam tarzına göre değişkenlik gösterecektir. Yaşam bulguları, emaresi gösteren her varlık biyolojik olarak canlı olsa dahi bazılarımız için bu durum böyle değil.
"Yıldırım Keskin" ismini çok duymamış olabilirsiniz, en azından ben öyleydim. Okuduğum "Ölümü Bekleyen Kent" romanı usta işi bir roman olmuş. Roman 1996 yılında basılmış ve 1997 Orhan Kemal Roman Ödülü'nü almış. Konusu, ismi açıklanmayan bir kentte geçiyor. Bu kent kuvvetle muhtemel Ankara ama neresi olduğu çok da önemli değil. "1978/ 1979 yıllarının Ankarası" diye okudum ben. Çünkü 1979 yılından itibaren Ankara'da okudum ve uzun yıllar orada yaşadım. Roman beni o yıllara götürdü. Ben çok beğendim. Yetmişli yılları yaşamış olanları, benim gibi anılara götürecektir roman, o yılları yaşamamış olanları da "demek böyle yaşanmış" diye düşündürecektir. O yıllar zor yıllardı... Her okurun, sıkılmadan, keyifle okuyacağını düşünüyorum. Öneririm.
Başrollerin küçük bir çocuk olarak işlendiği roman ve hikayeler bende ayrı bir yer tutuyor. İşlenen çocuk karakterlerin çevresini algılama biçimi, sürekli sorgulayan, sorular soran halleri ve bu tutumlarının büyükler tarafından "haylazlık" olarak yaftalanması, masumlukları ve büyükleri anlamaya çalışmakla kendilerini anlatmaya çalışmak
Adımı, “Carl Sagan” olarak değiştirmeme 10 kitap kaldı. Her kitabından sonra kendisi, hayran olduğum insanlar listesinde üstlere doğru yol alıyor. Bu kitabından sonra da ona olan hayranlığım misaliyle arttığı için ben de her an “Carl Sagan’a Neden Aşık Olunur?” başlıklı 15 maddeden oluşan bir gönderi paylaşabilirim.
Şimdi, yazarı yeterince
