"Böyleyim diye ayıplama beni. Bir gün kendimi sonsuzluğun koynuna bırakırsam yaralı ve yenik bir asker gibi darılma unutma ki her seven, isimsiz bir kahramandır. Unutma ki insan; sevebildiği kadar insandır."
~Ümit Yaşar Oğuzcan~
Seninle ben bir kumaşın iki ters yüzüyüz.
Bir yüz sert kuşanması dert,
Bir yüzü hassas kullanılamaz.
Bir ters bir düz,
Kâh bükümsüzüz,Kâh pürüzsüz
Üstelik biraz dökük
Bir tarafımız hepten sökük.
Dikiş tutturmak gerek,
O da mümkün elbet.
Ne hikmetse seninle ben,
İki ayrı yüzüyüz aynı kumaşın.
Bu esrarına varamadığımız,
Sırdan dokunmuş Dünya'nın hilafına,
Bilirim.
Aynıdır ham maddemiz.