Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.13
Bu Ne Perhiz Bu Ne Lahana Turşusu
Toplumun sağır,dilsiz,kör gerçekleri olduğu gibi anlatılıyor.Bir durum karşısında olabilecek tüm kötü hisler ve olumsuz bakış açıları uzun uzun bazen sade bir dille bazen süslü bir şekilde aktarılıyor.Ancak benim dikkatimi karakterlerin yaşamaktan samimi bir şekilde nefret etmemeleri çekti.(Yanlış ikilem safsatasının ötesinde samimiyetsiz bir durum var.)
İnsanın zihnine bile bu kadar düşman olup da hala kendini korumak için bir şeyler yapması beni kandırıyorlarmış gibi hissettirdi.Bence karakterler betimlendiği kadar hayattan,insanlardan, Dünya'dan,kendilerinden bıkmamış.Kendilerini bıkmış,nefret ediyormuş gibi göstermek istiyorlar.Dünya'ya ve kendilerine karşı açtıkları savaşta samimi değiller.Yaşadıklarının ekseni, ağır melankolik havasında olmak ve bunu nasıl devam ettirebilirim sorusuna cevap aramaktan oluşuyor.
Kendi arayışlarının bedelini hesapsızca başkalarından kesmenin duygusuzluğunu yaşama zevkini seviyor ve bunu arayışlarının bir parçasıymış gibi kılıf uyduruyorlar. Bir yandan da Dünya'nın onlara karşı olan borcunu gizliden gizliye hesaplıyorlar.İnsanlığın yarattığı sistemlerin onlara karşı adaletsizliğinin ne olduğunu sayıp dökerken onlar da başkalarına karşı adaletsiz hatta acımasız oluyorlar.
Bu kitabı okurken karanlıkta yürüyorum da birileri kulağıma ajitasyon olabilecek tüm cümleleri sıraya diziyormuş gibi hissettim.Yaşamaya çeşitli şekillerde (kendine bilinçli bir şekilde işkence edecek kadar)meydan okuyup, bunu drama haline getirmek ve hala yaşıyor olmak bana komik geldi.
Bu ne perhiz bu ne lahana turşusu.
Ağır spoilerlər
Manganı çox bəyəndim. İstər çizimləri, istərsə də hekayə və o hekayəni yansıtma şəkilləri hər bir şey çox gözəl idi. Əvvəlcə fav və zəhləm gedən obrazları deyim sonra keçim əsas məsələyə.
Fav obrazlar
1. Asker
2. Mario
3. Tosbağa
Zəhləm gedən obrazlar
Çok akici anlatimi cok basit ve birazcık da dusunduruyor.Ama yine de bekledigim kadar da cok etkileyen bir kitap olmadi.Anlatilmak istenen konular biraz fazla yuzeysel geldi.
Belki de derinlere inilseydi bu kadar da akici olmayabilirdi tabi...
Konusunu anlatiyorum:
Kedisi Lahana ile yasayan postacı nezle şüphesiyle gittigi hastahanede ileri derece beyin tümörü oldugunu ve çok az bir ömrünün kaldıgını ogrenir.Eve geldiginde karsisinda kendisine tıpa tıp benzeyen şeytanı yani Aloha'yı görür ve Aloha ona bugun hayatinin son gunu oldugunu,yarın olecegini soyler ve onunla bir anlaşma yapar ve bir gun daha fazla yasamak icin dunyadan bir seyin varligini silmesini ister.Her sildigi şey icin hayatina bir gun daha eklenmektedir.Postacı kedilerin varligini degil baska seylerin varligini siler ve bunlar uzerinden de bizlerin bazi seyleri sorgulamamizi saglar.Mesela saatlerin varligini silerek zaman kavrami diye bir sey olmadigini bunun bir insan uydurmasi oldugunu aslinda yalnizca gunesin dunyanin etrafinda dondugunu ama insanlarin bunlara saatler,gunler,haftalar,aylar,yillar diye isimler verdiginden bahsediyor.
Cep telefonlarini silerek aslinda cep telefonlarinin bazi acilardan yararli bazi acilardan da zararli oldugundan bahsediyor vs
Bu sekilde cesitli seyleri silerek sorgulamamizi sagliyor ama dedigim gibi fazla yuzeysel geldi ama yine de okumaya deger keyifli vakit gecirdigim bir kitap oldu.
Kedisi Lahana ile yaşayan ve postacı olan karakterimiz önce önemsemediği nezlesinin sonradan hastaneye gidince aslında beyin tümörünün ileri bir seviyede olmasıyla ömrünün çok kısa bir süresi kaldığını öğreniyor. Evine döndüğünde ölmeden yapmam gerekenler listesi oluşturmak istediğinde karşısında Hawaii gömlekli ve şortuyla anlamsızca sırıtan kendisine benzeyen biri peyda oluyor. Kendini Şeytan olarak tanıtan bu kişi bir teklifte bulunuyor. Ölmek istemiyorsan her 1 gün için dünyadan bir şey sildireceksin deyince bunun olabileceğini düşünen karakterimiz önce cep telefonlarını sildiriyor. Ardından sinema ve saatleri...
Her sildireceği şeyi düşünürken anılarından vazgeçmek zorunda kalıyor...
Türk Edebiyatı'ndaki ilk polisiye örneklerini sunan yazarlar hep beni şaşırtır. Meğerse Mehmet Rauf'tan önce Hüseyin Rahmi Gürpınar da meğerse gerilim, gizem yüklü bir kitap yazmış: Kesik Baş.
Sarhoş bir adam kayınvalidesinin istediği lahanayla eve dönerken bir kuyuya düşer. Sesini duyanlar polisi çağırır adamı kurtarır ama adam kuyu dibinden bir değil iki beze sarılı lahana ile çıkar. İşte diğer bezdeki lahananın aslı da o vakit ortaya çıkar: o aslında kesilmiş bir baştır. Zabıta Remzi ve yardımcısı Seyit bu esrarengiz olayın peşine düşer.
Tipik HRG romanları gibi mahalle sohbetleri ile girizgah yapan & kinayeli güldürüsünü yazan yazar, kesik başın bulunuşuyla gerilimi artan bir yazın sunmuş bu defa. HRG'yi çok severim & beni yine çok şaşırttı, çok sevdim bu kitabını da
İyi okumalar -.-
Kolaylıkla bitirebileceğiniz, içinde biraz doğaüstü biraz da kendinizden bir parça bulabileceğiniz bir eser bu. Karakterimiz kedisi, eski adıyla marul şimdiki adıyla lahana ile birlikte yaşayan bir postacı. İleri seviye baş ağrısından şikayetçi. Bunun için doktora gidiyor ve hayatının en kötü haberini alıyor. Dördüncü evre kanser… bunun üzerine dahası da ekleniyor tabii. Evine şeytan geliyor ve onunla bir anlaşma yapmak istiyor. Şeytanın her isteğine karşılık ömrüne bir gün daha eklenecek.
Kitabın genel dili sade ve akıcı. Çoğunlukla, her sayfada sizi düşünmeye iten temalar barındırıyor. Yaşama, insana ve yaşamı nasıl değerlendirdiğinle alakalı bir çok mesaj veriliyor. Ancak beklediğim gibi çıkmadı. Sevdim ama tatmin etmedi. Uzun okumaların ardından bir günde bitirebileceğiniz bir eser.