İnsanlar peygamberleri daha çok melekuti, lahuti, tabiat ötesi ve semavi olarak düşünmeyi ve onları insanüstü varlıklar olarak hayal etmeyi adet edinmişlerdir. Oysa peygamberlerin değerlerini o kadar övdükleri halde, onları bir türlü taklit etmezler. Sonuç olarak, onları insanüstü gördüklerinden dolayı, kendi yaşamlarına aktarmayı mümkün görmezler.