Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.24
Matilda
Biz eğitimciler arasında bilindik bir söz vardır. "Çocuk, ana babanın özetidir," diye. "Çocuk neyse ana baba odur," deriz. Gelgelelim kitaptaki kurgu, bu sözün tam istisnasıydı. "Neden mi? " derseniz.
Annesi süsüne düşkün, kart oyunlarıyla gününü gün eden; babası ise dolandırıcı bir oto komisyoncusu.. Kardeşine gelince o da alaycı, tembel sorumsuz biri.. İşte böyle bir aile içerisinde yetişen, ilgisiz kalmasına rağmen, akıllı, zeki, kitaplara düşkün, üstün yetenekli bir çocuk Matilda.
Öyle bir aile de bu çocuk bulunmaz bir lutüftu bence. Keşke aile de çocuklarının yeteneğinin farkında olsaydı.Ama nerede?
İsmi gibi tatlı bir öğretmeni var: adı, Bayan Honey. Aileyle konuşuyor. Çocuklarının özel yetenekli olduğu söylüyor. Ama aile, öğretmeni dinlemek şöyle dursun; ona aldırmıyorlar bile..
Bir de canavar, kötü kalpli bir müdüresi var okulun: adı, Bayan Trunchbull. Çocuklara kan kusturuyor. Çocukları sözleriyle aşağılıyor, onları korkutuyor, kendisine karşı itaat etmeye zorluyor.
Sözüm ona, çocuk böyle eğitilirmiş.
Kurgu da iyiler ve kötüler bir arada.. Kitap okuyucuyu etkisi altına alıyor. :))
Okumanız dileğiyle, Sevgili Dostlar..
Eğitim, aile eğitiminden başlar..
Matilda'nın yazarı, filme de uyarlanan ve özellikle çocuklar tarafından çok sevilen "Çarlinin Çikolata Fabrikası" kitabının da yazarı olan İngiliz yazar Roald Dahl. Kitap 1988 yılında yayınlanmış.
Kitap bir çocuk gözünden zeki ve dahi bir öğrencinin ailesiyle ilgili yaşadıklarını anlatırken; bir yetişkinin gözünden, yetersiz ebeveynlik yüzünden yaşamları ve eğitim hayatları katledilen bir çocuğu anlatacak size.
Bu ülkede yıllardır eğitim sorunları denildiğinde, gerek siyasi iktidarlar gerekse toplum içinde, hep sistem problemleri, okul ve imkan yetersizlikleri, eğitimci problemlerinden vb. bahsedilip duruldu. Eğitimdeki seviye ve kalite düşüklüğünün çözümü buralarda aranıp duruluyor.
Ancak nedense bir çok kimsenin aklına aile kaynaklı problemlerin eğitimi en temelde olumsuz etkilediği, bilinçsiz ve eğitim seviyesi düşük ailelerin çocuklarını eğitmenin çok güç olduğu, bunun için eğitimin "aile eğitiminden" başlaması gerektiği çözümü gelmiyor. Belki de bilinçli getirilmiyor. Nesillerimiz, özellikle de Matilda gibi üstün yetenekli bireylerimiz, önce aileleri içinde sonra "eğitmeyen" eğitim çarkı içinde heba olup gidiyor. Çünkü her çocuk Matilda'nın öğretmeni gibi bir öğretmene sahip değil.
“Hayatta en büyük mucize, küçükken iyi bir öğretmene rastlamaktır" der Buket Uzuner.
Peki ailelerin ve dolayısıyla da toplumun "eğitimsiz" bırakılması birilerinin işine mi geliyor ?
İyi okumalar
Büyük bir aile trajedisinin hikâyesi üzerinden hafıza, unutmak, hatırlamak, aklın ve zihnin kırılganlığı ve demansı işleyen çok ama çok güzel bir roman İdaho. Roman, Amerika’nın İdaho eyaletinin dağlık ve kırsal bir bölgesinde yaşayan bir ailenin odun toplamaya gittiği bir günün anlatımıyla başlıyor. İlerledikçe bunun geçmişten bir kesit olduğunu
Ishiguro’nun tavsiyeler üzerine okuduğum ilk kitabı. Kitapta yapay zeka robotların küçük yaşta ilgiye ihtiyacı olan çocukların oyun arkadaşı ve bakıcısı olarak yaşadığı deneyimler anlatılıyor. Kitabın ana karakteri Klara adında inanılmaz bir gözlem yeteneğine sahip ve onu üst versiyonlarından daha üstün hale getiren bir yapay zeka robotu.
Aslında çok da uzak olmadığımız bir gelecekte karşılaşacağımızı düşündüğüm bu oyun arkadaşlarını, hayal gücü ve gözlem yeteneği ile birleştirerek ortaya çok tatlı bir hikaye çıkarmış. Tüm kitap Klara’nın gözünden anlatılıyor ve hayatımızda çok alışık olduğumuz ve her gün kullandığımız
nesneleri, hakkında bir fikri olmayan bir yapay zekanın gözünden anlamaya çalışmak kitabın en hoş kısımlarından biriydi bence.
Her ne kadar kitap üzgün bir hikâyeyi barındırsa da, bazı noktalarda kopuklukların olduğunu hissettim. Ayrıca tam olarak anlatılmayan bazı açık noktalar vardı. Mesela yükseltilmiş çocuk ne anlama geliyor. Üstelik bazı bölümler gereksiz uzatılmışken, karakterlerin bu yapay zeka robotlarından çok çabuk vazgeçmesi de bana biraz tuhaf geldi.
Ama işin özünde güzel bir hikayeyi ve geleceği bu anda birleştirerek güzel bir iş ortaya koymuş Ishiguro. Kitabı okursanız yorumlarınızı merak ediyor olacağım.
'Hikayeni herkese anlatamazsın' diyor Faye oğluna. Anlatamaz mıyız sahiden?
Bir kişiye anlattığımız hikaye diğer kulaklara da ulaşmaz mı?
Mesela Rachel Cusk diye bir yazar çıkıp; ona söylenenleri, aklında kalıp kalbine dokunanları yazsa kaç kişi bilir bir hikayeyi?
.
Üçlemenin son kitabı Övgü'de yine dinliyoruz. Kadın olmayı, boşanmanın ardından hayatlardaki değişikliği. Ama en çok ait olamamayı biraz da köksüz hissetmeyi.
.
Bu üçleme tenime işleyen - hani her an hissetmediğiniz ama durup dururken birden burnunuza gelen- bir koku gibiydi. Bahar gibi hafif ama renkli. Çok sevdim üç eseri de. Dinlendim, hikayeler dinlemek istediğimde ilaç gibi geldi Rachel Cusk'ın cümleleri, hatta kendi hikayemi de okurken kafamda kurup birilerine anlatmış gibi oldum. Yazma eyleminin kat kat paketlenmesine gerek kalmadığını gösterdi yeniden bana. Büyük sözler etmeden,büyük olaylar olmadan da ışıldayan eserler yazılabileceğini..
.
Kapak tasarımında Nahide Dikel yer almakta.
Ve Lale Akalın'a dilimize kazandırdığı bu üçleme için büyük şükranla..
·
Puan vermedi
"Beni Asla Bırakma" kitabından sonra hayranlık duyduğum ve bilim kurgu anlayışı ile, Ishiguro ne yazsa okurum, dediğim nitelikte bir yazarın bu defa da son kitabı "Klara ile Güneş" kitabını okudum.
Kitap Yapay zekaların aile edinilmek amacıyla mağazada sunulması ve sonrasında çocuklar ile arkadaş edinilmesini anlatıyor. Bu Yapay Arkadaşların (YA) en büyük besini güneş. Öyle ki en büyük sığınağı ve en büyük umudu da... "Yapay zekâ ya insanlığın başına gelen en iyi şey ya da en kötü şey olacak." diyen Stephen Hawking'in "en iyi şey" tanımına tanık oluyoruz.
Klara kendini arkadaş edinecek aileyi beklemektedir. Çok uzun süre bekler ve hatta yeni daha üstün nitelikli YA'lar mağazada yerini alır. Klara'nın farkını en baştan beri anlayan, umudunu ondan beklemenin ne kadar doğru olacağını anlayan ve annesini ikna etmek amacı ile sürekli mağazaya gelip onu ziyaret eden, hasta bir kız çocuğu vardır. Josie, annesini ikna eder ve artık onun için bambaşka bir hayat oluşur.
Bir YA ile bir insanın dostluktan öte nasıl bir bağ kurduğunu, Yapay Zeka'nın duyguları olur mu, sorusundan hemen sonra tanık oluyoruz. Gücümüzü neden alırsak daima umudumuzu da ondan alırız. Klara ile Güneş, Josie için ne denli umut olabilir? Teşekkürler Ishiguro!
Ve unutmayalım ki, Judy Woodruff'un da dediği gibi: "Farkında olmayabilirsiniz ama yapay zeka her yerdedir."