Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.31
zeynep
zeynep
@larozaenflorece
ben edebiyattan ibaretim.
180 okur puanı
Temmuz 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
İnsan ruhunu ve insanı anlamak için illa da psikoloji okumak gerekmediğine inanıyorum. Hatta bence bazı edebi metinler insanı insana bilimden daha iyi anlatır. Bu kısa roman da öyleydi benim için. Başka insanların dünyasına bakmak, iç dünyalarını anlamaya çalışmak, monologlarını okumak çok keyifliydi. Yazarın kurgu içinde insana dair bahsettikleri şahane bir şiirsel dille ifade edilmiş. Kitap daha çok iç dünyadan ve kişinin kendine ait konuşmalarından oluşsa da, betimlemelerin çok iyi olduğunu düşünüyorum çünkü kitap sanki bir film sahnesi gibi aktı zihnimde.
Melisa Kesmez'in hikâyeleri sağanak yağmur gibi, kısa süreli olsa da etkisi çok büyük. Dolambaçsız net cümleleri birden içinize işliyor. "Arif öldü" diyor karakter, Arif'in ölümü çok sevdiğim biri ölmüş gibi canımı acıtıyor. Kitap karakterleriyle özdeşmek için onu iyice tanımak gerektiğini düşünürdüm. Nohut Oda'dan sonra bunun için birkaç paragrafın yetip de artacağını keşfettim. Kısa hikâyede vurucu olmak kolay değildir, oysa bu kitaptaki hemen hemen her hikaye bende büyük yankı buldu. Kimisi hatırlamaya çalıştığım bir rüyanın tamamen zihnimde belirmesi gibi bir his verdi, kimisi kabullenemediğim bir gerçeği bilinçaltımdan çıkarıp önüme koydu. Favorilerim; Sakin Göllerin Kuğusuyduk, Şubat, Arif, İyiyiz, Halam ve Karton Koliler. Ortalama ve ortalama altı bulduğum hikâyeler de vardı tabii ama etkileyici olanlar bana göre onların üstünü örtüyordu. Bu Melisa Kesmez'den okuduğum son kitaptı. Yavaş yavaş okumama rağmen bittiğine üzüldüm.
Bazı hikayeler seni bekler ya da sen onları beklersin. Bu kitaptaki kimi hikayeleri beklemişim. Seni yaşayan, senden bir parça taşıyan hikayeler vardır, okudukça benzersiz yazar sanki seni yazmıştır. Öyle bir kitaptı.
Okur Takip Önerileri
Kısacık bir kitabın bu kadar etkili olabileceğini düşünmemiştim. 3 kişilik bir öykü anlatmış Melisa Kesmez. Kendisini ilk defa okuyorum. Ama yazım şekli, anlatış biçimi, belki de insanın nasıl hüzünlü bir varlık olduğunu yalın bir şekilde anlatışı ile beni benden aldı. Diğer kitapları da böyle midir bilmiyorum ama ben bayıldım bu kitaba. Tek taraflı olamıyorsunuz karakterleri okurken hem haklı buluyorsunuz hem haksız. Nergis, Elif ve Mehmet'in hikayesi. Kısacık bir kitap, doyamadım. Eksik kalmasaydı da devamı olsaydı dedim. Daha fazla onları okusaydım, onları etkileyen olayları daha fazla bilseydim. Belki de fazla gelirdi o zaman. Sanırım tam da yerinde bitirmiş öyküyü, bilemiyorum. Çok beğendim ben. Alıp en yakınlarına okutmak için hediye edilesi bir kitap.
Okuduğum her Tezer Özlü kitabı dönüş yollarıma barikatlar kurarak beni bir yerlere götürüyor. İsmini gördüğüm zaman sanki bir tren istasyonundayım ve uzanacağım kitap nereye gideceğini bilmediğim bir tren. Yeryüzüne Dayanabilmek İçin adlı kitabı da beni aldı ve geçmişe götürdü. Seksenli yılların film festivallerine, kitap fuarlarına, edebiyat ödüllerine.
Tezer Özlü’nün yurtdışında olduğu yıllarda Türkiye’deki dergi ve gazetelere, edebiyattan sinemaya, tiyatrodan politikaya bakış açısını ve tabii ki kendi iç dünyasının seslerini, hayranlık duyulası entellektüel bir birikimle kaleme aldığı yazılardan oluşan kitap.
Tezer Özlü’nün politikayla ilgili isabetli tespitlerini hayranlıkla okudum. Her olguya eleştirici bir gözle bakan, sosyalizmi mümkün görmese de ondan yana taraf olmanın doğruluğunu vurgulayan, terörizmi emperyalistlerin terörünün zorunlu sonucu olarak değerlendiren, değiştirme isteğinden vazgeçmenin, insanın kendinden vazgeçmesi olarak tanımlayan, Avrupa’nın öldürme kültürünü korkmadan söyleyen Tezer Özlü. “Yaşamımızdaki en büyük sorumluluğu daha iyi dünyalar hazırlamak için uğraşmak sayan aydınlar”dan olduğunu ispat ediyor.
Tüm kitaplarını büyük bir açlıkla okuduğum ve kişiliği karşısında hayranlık duyduğum bu yazarın anısı önünde saygıyla eğilirim. Tüm kitaplarını okuyup bitirmiş olmanın hüznüyle...
Barış Bıçakçı ile yolum yeni kesişmiş olsa da üslubunda, kurguladığı karakterlerde, Ankara'ya olan sevdasında ve anlatmak istediği her şeyde bulduğum bir yakınlık var. İçime doldurmak, sabahlamak ve arayıp bulmak istediğim cümlelerle dolu. Bu şekilde hissedebildiğim az yazar var hayatımda. Az olmalarının verdiği değer ile mi yoksa yakınlıkları ile mi bilmiyorum, onlarla büyümek çok kıymetli benim için. Bizim Büyük Çaresizliğimiz eserini bu dünyada yitenlere, aşkta kendini arayanlara ve yeraltı edebiyatından beslenenlere tavsiye ederim. Okurken kendinizin farkına varabildiğiniz yazarlara rastlamışsanız hayatın tadı daha anlamlı hâle geliyor. Yansınızın olduğu cümlelere rastlamak, iyi ki!
1969'un Ankara'sında bir mahalle... Sokaklarda oynanan oyunlar, biriktirilen gazoz kapakları. Gençlik Parkı, Akman Pastanesi, Alemdar Sineması. Ve iki arkadaş: Suna ve Emel. İki ev, iki hayat arasında kurulan o arkadaşlık ve komşuluk ilişkileri bambaşka yollara kavuşuyor. Hiç unutulmayan bir geçmiş olarak herkesin hayatındaki yerini alıyor. Bazı yaralar hiç kapanmıyor, bazı şeyler unutuldu sanılsa da aslında hiç unutulmuyor. Sevgili Şükran Yiğit 1969 Ankara'sından 1980'lere oradan 2000'li yıllara geçiyor. Yarım kalmış bir aşkın gölgesinde büyüyen o iki küçük kızı, o aşkın etkilediği herkesi anlatıyor. Kitabı bitirdiğinizde içinizde kalan o hissi kelimelere dökebilir miyim bilmiyorum. Güzel, hüzünlü, sıcak bir anlatım. Ve her satırında canım Ankara. Daha ne olsun diyor ve kesinlikle tavsiye ediyorum.
