Sanırım insanın hiçbir zaman yatışmayacak arzularından birisi. İnsanın dar çemberini umutla, umutsuzlukla yollara sermesi. Dünyaya giydirmeye çalıştığımız merak ben’imiz, bir avuç ömrümüz. Deniz gibi, zehir yumağına dönmüş kaygılardan bizi kurtaran, unutmanın rüzgârlı kapılarını aralayan sonsuzluk güzelliği. Geride bıraktıklarımızı da alıp gittiğimiz gölgeli bi zaman. Özgürlük duygusunun içgüdüye dönüşmüş hali. Kendi hayatımıza sevgiyle bakma imkânı veren bir yenilenme. Geçicilik duygusunun keder atlası. Bir odadan ötekine bile olsa, bize değişiklik duygusu yaşatan, belki de en büyük buluşu insanın.
Oğuz Aktürk Nasıl fikir kardeşliği yürütüyoruz şaşırmamak mümkün değil. Bu adamın düşüncelerini çok taktir ediyorum. Ayrıca bu ay bu kitabı okuyup yorumluyoruz. Kaliteli insanlara rastlamak hayattaki en güzel şey.