Çaresi olmayan hiçbir manevi acı yoktur. İnsanın mizacını ve illetin niteliğini gözeterek uygun çareyi bulmak ve uygulamak aklımızın görevidir.
Sevmek ve sevilmek ne güzel şey! Seçkin bir tabiatın sizin tabiatınızı anladığını, birisinin tüm düşüncelerini ve eylemlerini size yönelttiğini, kendinizinki kadar hassas bir bünyenin uğruna nefes aldığı, düşündüğü ve hareket ettiği bir amaç, bir odak olduğunuzu bilmek! İşte bu, bizi güçlü kılar. İşte bu, bizden bir dâhi yaratabilir.
Aziyade'nin küçük mezar taşını iyice tanıyınca, tek başıma mezarın yanına varmak ve toprağın üstüne tek tük incecik bitkiler bitmiş, yağmurdan hafifçe nemlenmiş kızıl toprağın üstüne uzanmak için atımı bir servinin dallarına bağlıyorum. Mezar taşının yönünden, altta toprağa gömülü sevgili bedenin konumunu biliyorum ve beni görecek kimse olmasın diye ta uzaklara kadar çevreye iyice baktıktan sonra yavaşça uzanıyor, ölmüş yüzün olduğu noktada bu toprağı öpüyorum.
Sayfa 100Kitabı okudu
Evleneceğim kadını mutsuz ederim ben, zevk ve eğlence dolu bir hayatı sürdürmekten yanayım.
Sayfa 43Kitabı okudu
Ümitsizlik tamamıyla anormal bir haldir, diğer birçoğu gibi iyileştirilmesi mümkün bir hastalıktır ve doğal ilacı zamandır.
Sayfa 101Kitabı okudu
Çaresi olmayan manevi acı yoktur. Derdin niteliğine, kişinin mizacına uygun çareyi bulmak ve uygulamak bizim mantığımıza düşer.
Sayfa 101Kitabı okudu
İnançlarını ve ciddi bir biçimde dürüstlüğünü korumuş bir halktan ümit kesmemek gerekir.
Sayfa 90Kitabı okudu
Kendini beğenmişliğiniz bütün bunları yadsıyor, siz değil, yaralı gururunuz sizi içinizde barınan değerleri gizlemeye, ''kibir ve bıkkınlığınızın yarattığı yapay varlığı'' gönlünüzce sergilemeye itiyor.
Sayfa 77Kitabı okudu