Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.38
Konu fazlasıyla dikkat çekici, kitabın animasyon filmi de yapılmış, ancak tiyatro olsa çok daha güzel olabilirdi. Kitaptaki hemen hemen tüm karakterler, intihar ederek yaşamına son veren uzak/yakın tarihten adını almış. Baba Yukio Mishima, çocuklar ise Alan Turing, Marilyn Monroe ve Vincent Van Gogh'dan esinlenilmiş. Anne Lucrece'nin Roma İmparatorluğunda kralın oğlu tarafından tecavüze uğradıktan sonra intihar eden, dönemin yönetim biçiminin değişmesine etki eden Lucratia ile ilgisi var mı merak ettim doğrusu. Okunabilir.
* Hayattan umudunu kesmiş, varoluşsal sancılar içinde gidip gelen, hayatla kendi arasında herhangi bir anlam kalmamış insanların uğrak mekanı ve ölüm için malzeme satan bir aile dükkanı...
** İnce mizahla oluşturulmuş , yaşamın değil ölümün yüce bir amaç olduğu ve alternatif, bünyesinde envai çeşit araç bulunduran dükkanda "Hayatta
İstisnasız herkesin dönem dönem hayatın getirdiği zorluklar karşısında karamsarlığa düştüğü anlar olmuştur. Yaptığımız işten bıkkınlık, sevdiğimiz birini kaybetmek, maddi durumun kötüye gitmesi ya da ne bileyim en basiti TV'de can sıkıcı haberleri izlemek bile buna sebeptir çoğu zaman. Hayatımızda karşılaştığımız tüm bu zorluklar nasıl çözülür o da kişiden kişiye değişir, bazılarının kolaylıkla altından kalktığı sorunlar, bazılarının yaşam enerjisini iliklerine kadar sömürür.
Bugünkü kitabımız olan "İntihar Dükkanı" yaşam sevinci iliklerine kadar sömürülmüş insanların hayatlarına son vermek amacıyla uğradıkları bir dükkanın ve onu işleten insanların hikayesini anlatıyor. Zehir çeşitleri, kesici aletler, yağlı urganlar vs ilginç ürünlerin yer aldığı rafların bulunduğu bu dükkanın sahibi baba Mishima, anne Lucréce, büyük oğul Vincent, kızları Marilyn ve ailedeki herkesin aşırı depresif hallerinin aksine yine dükkanda bulaşıcı cinsel hastalıkla hayatına son vermek isteyenler için satılması planlanan delik prezervatif denemesi sonucu kazara doğan neşeli küçük oğul Alan.
İç karartıcı bir kapağı ve adı olan kitap Fransız karikatürist ve yazar olan Jean Teulé tarafından yazılmış. Edebi anlamda büyük beklentilere girmediğiniz taktirde kitabın kapak ve adının aksine genel anlamda neşeli ve gülümseten içeriği ile ilginç bir kitap diyebilirim. Yine de bir dipnot olarak geçelim ne olur ne olmaz diye, belli bir yaş altında olanlardan uzak tutulması gerektiğini düşünüyorum. Yaşam sevincinizin daim olması dileğiyle...
3 kitabı aynı anda okumaktan ve birkaç şiir okuyup diğer kitaplara geçmekten dolayı bu kadar uzun sürdü. Kronolojik bir okuma sırası yapmıştım. Yine kitaptaki şiirleri çözümlemek için bir inceleme yazıyorum:
--
Kafkas Tutsağı, kentin boğucu ortamından kaçan, özgürlük ve bağımsızlık için yaşayan bir Rus'un Çerkesler tarafından yakalanıp esir
Needful Things açılmış ama eşyalar direkt ölümcül, lanetle falan uğraşmaya gerek yok. İpler, zehirli şekerler, tüfekler, intiharın muhtelif gereçleri raflarda hazır duruyor, yaşamdan bezmiş olan gelip alıyor, gidiyor. Müşteri memnuniyeti müthiş, şikayet için dönen olmuyor. Olmuyor mu? Dükkânı işleten ailenin en küçüğü, optimist evlat Alan'ın ipleri kemirdiği, zehirli şekerleri yok ettiği sonradan anlaşılıyor ama ölmeyenler paralarını geri almak için gelmiyor, belki herkes ikinci bir şansı hak ettiğini düşündüğü için. Yaşamın güzelliğini hatırlamak için başarısız bir intihar girişiminde bulunmak gerekir. Gerekmez, yavan bir şey bu. Herkes ikinci bir şansı da hak etmez. Şans hak edilmez..
Olay kurgusu kabaca ikiye ayrılmış; başta aileyi ve müşterileri tanıyoruz. Tuvache ailesinden Lucréce ve Mishima evli, evlatları Alan, Vincent ve Marilyn. İntihar etmiş meşhurların isimlerini taşıyorlar.. küçük bölümler halinde düzenlenmiş anlatının ilk bölümünde müşterinin depresyonunu azdıracak konuşmalar yapmanın öneminden bahsedilirken gelen bir müşterinin bebeğinin gülüp gülmediği tartışılıyor, sonra müşteri bir anda kendini asmak için bir ip istediğini söylüyor.. İkinci bölüm, Marilyn "ölüm öpücüğü" yöntemiyle insanları öldürmeye başlıyor, dükkânın yeni kampanyası.. Başlardaki absürt aile yapısı ortadan kayboluyor, karakterler kendilerini yaşama sürükleyen insanlar olarak ortaya çıkıyor bu kez..
Alan için bile okunabilir..
Umudun her zaman olduğu vurgulanmış kitapta..
Animasyon filmi de varmış bunun, izlenebilir. ilginç bir kitap olduğunu söyleyebilirim.
Keyifli Okumalar Efenim..
“Vefat nedeniyle açığız.”
Kendinizi öldürmeyi mi istiyorsunuz ve nasıl olacağı konusunda karar veremiyor musunuz? Hiç dert etmeyin! Tuvache ailesi İntihar Dükkanı’nda her daim hizmetinizde. Onlarla hayatın çekilmezliği üzerine sohbet edip, intihar kararınızı perçinlerken; aynı zamanda da ölümlerden ölüm beğeniyorsunuz. Kendinizi öldürmek için
Jan Teulê 1953-cü il təvəllüdlü fransız karikaturaçı və yazıçıdır. 1978-ci ildə jurnallarda cizgi filmləri çəkməyə başladığı Teulê televiziyada da çalışıb. Onun müxtəlif jurnallarda çap olunan cizgi filmləri və komiksləri ondan çox kitabda toplanıb. 1991-ci ildə ilk ədəbi əsəri olan Rainbow pour Rimbaud 1996-cı ildə filmə çevrildi və o, on üç
İntihar Dükkanı
Bir dükkan düşünün,hayatınızı sonlandırmaya karar verdikten sonra girip alışverip yaptığınız,içinde zehirler,ipler,tıraş bıçakları ya da daha ilginç intihar yöntemi paketleri bulduğunuz.
Tuvache ailesi 5 kişiden oluşan ve intihar dükkanı olan bir aile.Aile üyelerinin hepsi umutsuz,hayattan sıkılmış insanlar,öyle ki mutlu bir şarkı duyunca Tuvache ailesinin en büyük çocuğunun başı ağrıyor.Tuvache ailesi işine o kadar bağlı ki çocuklarına intihar eden popüler insanların isimlerini koymuşlar.
*Biz intihar eden ünlülerin adlarını verdik çocuklarımıza: Van Gogh'un Vincent'ı, Monroe'nun Marilyn'i...
Fakat ailenin son üyesi Alan,diğer aile üyelerinin aksine hayat dolu bir çocuk,ailesi ne kadar kötü şeyler söylese,izletse,gösterse bile her zaman pozitif bir yönünü buluyor.Ne yaparlarsa yapsınlar hiç değişmiyor.
*Biz de aynı, küçük oğlumuzu mutlu edemedik bir türlü ... diyor üzüntü içinde Madam Tuvache. O da her şeyi tozpembe görüyor, düşünebiliyor musunuz?
Böyle bir şey mümkünmüş gibi! Nasıl oldu bilemiyoruz. İnanın onu da öbür ikisi gibi yetiştirdik, gayet güzel depresif tipler, oysa bu her şeyi iyi tarafından alıyor,diyor Lucrece.
Okurken keyif aldığım,akıcı bir kitaptı.
Peki Alan ailesinin durumunu değiştirebilecek mi?
Keyifli okumalar.
Bir solukta okudum. O kadar güzeldi ki… Ölmek için bir sürü alet edavatın satıldığı bir dükkan ve dükkanı işleten aile bu işi bir aile geleneği olarak yıllardan beri yapıyor. Kitaptaki karakterlerin isimleri ise gerçek hayatta intihar ederek ölen ünlü isimler. Baba Mişima (Yukio Mişima) , anne Lucrece (Cumhuriyet öncesi son Roma kralı Tarquinius Superbus’un oğlu Sextus Tarquinius tarafından kaçırılan, tecavüze uğrayan ve daha sonra bu nedenle intihar eden soylu bir Romalıdır.), kızları Marilyn ( Marilyn Monreo), büyük oğulları Vincent (Vincent van Gogh ve en küçük oğulları Alan (Alan Turing). Dükkana ölmeye karar veren insanlar geliyor ve dükkan sahibi tarafından en uygun intihar biçimine karar veriyor gerekli teçhizat satılıyor. Ancak bir gün işler beklemedikleri bir hal alıyor. Kitap beni o kadar etkiledi ki sonunu buraya yazacağımdan korkarak incelememi tam burada bırakıyorum.
İntihar dükkanı, hayattan o ya da bu sebeple bezmiş insanların son durağı. Dünyanın kalplerinde bıraktıkları yaralara ihtafen onlar da dünyaya "yaratıcı" bir dokunuşla son izlerini bırakmak istiyorlar.
Konu:
Bay Mishima ve karısı bayan lucrece tarafindan işletilen bir aile dükkanı. Üç çocukları Vincent, merlyn ve alan da onlara yardım etmekle görevli. Ailenin yaşamaktaki tek amacı dükkanı idame ettirmek. Alan ise ailesinin aksine yaşama tutunmaya çalışan ve pollana'yı oynayan bir çocuk.
***
Spoiler
***
Yazarın çocukların adları ve Mishima konusunda intihar etmiş ünlüleri seçmesi, buna kısa kısa değinmesi ve hikayenin bazı yerlerine serpiştirdiği ünlü intiharlar kitaba derinlik katmış.
İlk başta oldukça depresif ve iç karartıcı bir hikaye bekliyor insan, ama emin olun intihar gibi böyle derin ve sarsıcı bir konuyu öyle içten ve muzip biçimde ele alıyor ki, ciddiye alamıyorsunuz. Tıpkı bazı şeyleri görmezden gelmeyi seçtiğimizdeki gibi siz de bu durumu kitapta yaşıyorsunuz. Okurken çok keyif aldım. Sondaki ölüm beni çok ırgalamadı. Biraz gereksizdi sanki. Varsa fonksiyonunun, kitabın akılda kalıcılığını arttırmak ve kitabı açık uçla bitirmek olduğunu düşünüyorum.
İnsanların yaşama isteğinin tamamen yok olduğu bir zaman düşünün. İşte böylesi bir çağda en fazla ilgi görecek şey ise ölümü kolaylaştıracak bir İntihar Dükkanı. Elbette intihar dükkanında işler tıkır tıkır işliyor. İntihar etmek isteyenler için özel karışımlar hazırlanmakta, yağlı urganlar, keskin jiletler, özel tasarım silahlar veya ihtiyaca göre yeni tasarımlar yapılmakta. Dükkândan ayrılan müşterilerin memnuniyetinin tek ölçüsü bir sonraki gün o müşterinin intihar ettiğine dair bir üçüncü sayfa haberi okumak...
Dükkanı işleten ailedeki bireylere gelecek olursak bunların her biri ayrı bir tip ve psikolojik olarak ayrı bir inceleme konusu. Hepsinin bir görevi var: Anne Lucréce zehir hazırlamakta deneyimliyken, baba Mishima özel intihar kitleri tasarlar, büyük oğulları Vincent, jiletleri keskinleştirmekle görevliyken kızları Marilyn ise insanlara zehirli dudaklarıyla ölüm öpücüğü dağıtıyor. Bu nizamı bozan ise son çocuk "Alan" oluyor. O, adeta çevresindeki tüm insanlığa bir tepki olarak varlığını gösteriyor ve bu karamsar nizamı da onun neşe saçan ruhu bozuyor...
İntihar Dükkânı, trajikomik bir kitap… Bunun sebebi hiç kuşkusuz yazarının karikatürist olması. İntihar gibi acıklı ve acı veren bir durumun bu denli eğlenceli hale getirilmesinin, sivri bir zekâ ürünü olduğunun apaçık bir göstergesi.
Dükkana girip alışverişinizi yapıyorsunuz ve çıktığınızda size “karanlık geceler dilerim bayım, elveda” deniyor. Veya sizden alışveriş yapan bir müşteriden bir telgraf alıyorsunuz ve o telgrafta şu yazıyor: “Yarın saat 11’de cenaze törenime bekliyorum”...