Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur

Eylül Tantürkü

dünyası duygu ve anlamdan yoksundu. artık hiçbir şeyi “gerçek” (veya gerçekdışı) olarak hissetmiyordu. şimdi her şeye “eşdeğer” veya “eşit”ti. tüm dünya yüzeysel bir anlamsızlığa indirgenmişti.
Sayfa 138Kitabı okudu
Reklam
“tüm bir hayatı silebilecek son bir amneziyi bekliyorum” diye yazmıştı bunuel.
sanki etrafı unutma hendeği ile çevrilmiş ve tek bir varolma anında hapsolmuş biri gibi; soyutlanmış, geçmişi ve geleceği olmayan anlamsız bir âna sıkışmış.

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
prens aşırı iyi bir ruh hâlindeymiş ve rapunzel’in acısına anlayış göstermek aklına gelmemiş.
Sayfa 147Kitabı okudu
oralarda nesiller boyu insanlar yaşamış, hissetmiş ve ölmüştür… hem de insanların yaşamaktan, hissetmekten ve ölmekten korkmadığı zamanlarda.
Sayfa 101Kitabı okudu
Reklam
şimdi gökyüzü ölü bir denizdi; yıldızlar ve gezegenlerse darwin’in fosilleri gibi bellek noktalarıydı.
Sayfa 119Kitabı okudu
bütün işimiz ışıktı ama karanlıkta yaşıyorduk.
iki atlantik vardı; biri deniz fenerinin dışında, biri içimde. benim içimdekinde yol gösterecek bir fener yoktu.
aşktan kaynaklanan güçle, gördükleri manzaranın herhangi bir yerine, isterlerse ırmağın karşı kıyısına, her an birlikte uçabileceklerini düşünmek, kanatlı olduklarını hayal etmekten daha gerçekçiydi, ama bir yandan da, karşılıklı olarak birbirlerinin kanatlı olduğunu düşündüklerinden, kendisini orada bir başına bırakarak uçup giden sevgilinin ardında bırakacağı hüzün de akıllarından geçiveriyordu.
Reklam
Ben kendimi, kendimin bir fikri olmaktan başka türlü asla algılamadım.
İçimde yabancı yaşamlar yaşıyormuş gibi hissediyorum kendimi; ama eksik olarak. Sanki varlığım bütün insanların varlığına katılıyormuş ama her birinde eksik olarak bulunuyormuş ve tamamen pastiş bir ben halinde birleşmiş bir ben-olmayan toplamı halinde bireyselleşiyormuş gibi eksik.
Beni sözlerinizle vurabilirsiniz, Gözlerinizle yaralayabilirsiniz beni, Nefretinizle beni öldürebilirsiniz Ama hava gibi, su gibi Ben yine ayağa kalkacağım.
Sayfa 96 - Ayağa KalkıyorumKitabı okudu
Ağaçlar arasında bir ağaç, hayvanlar arasında bir kedi olsaydım, bu yaşamın bir anlamı olurdu, daha doğrusu bu sorunun hiç anlamı olmazdı, çünkü dünyadan bir parça olurdum. Bu dünya olurdum…
Bu dünyanın kendisini aşan bir anlamı var mı, bilmiyorum.
67 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.