at vuruldu; içim paramparça Rüveyda
Sayfa 180
"Bir kadın gülmeyi unuttuğunda,
Saçlarından süzülürmüş acılar."
Rüzgardı tutundum, geçti de gitti
Kırdı son dalımı, göçtü de gitti
İçimi içime açtı da gitti
Bir kuştu; vuruldum; uçtu da gitti
Yüreğimdir böyle eriyip akan
Bilmeyen sanır ki, ateştir yakan..
Mahrem ve Münzevi
Bir kadın gülmeyi unuttuğunda
Saçlarından süzülürmüş acılar
Sayfa 709 - Timaş YayınlarıKitabı okudu
•
Bileydim layık olmadığını
Yürür müydüm yollarında
Sayfa 209 - Bileydim layık olmadığınıKitabı okudu
Ne kadar baksam da kalbine aşkın
Beyazı siyahtan seçemiyorum
Kurşun dökülüyor parmaklarıma
Orada bir duvak var, açamıyorum
•
Yıkıldı yolunu bekleyen şehir
Şimdi gelsen de bir, gelmesen de bir
Sayfa 381 - Olsan da bir, olmasan daKitabı okudu
Bütün şiirleri söyleyen benim
Bütün çiçeklerin adı: Karanfil
Sayfa 199
Gidişine ağıt oldu gözlerim
Sayfa 44
Benim favori şiirim
Kapattım kalbimin son kapısını
Dokunun; boşlukta bir taş gibiyim
Hafızası ölü nakkaş gibiyim
Çekiyorum mutsuzluğun yasını
Ayaklara mahkum bir baş gibiyim
Kapattım kalbimin son kapısını
Dokunun; boşlukta bir taş gibiyim...
Gemiler gidiyor sen gidiyorsun
Beni İstanbul’a terk ediyorsun
Sayfa 249
Başın ağrıyormuş, üzgünüm
Başım ağrıyor benim de, sensizlikten
Sayfa 461
Bir kadın gülmeyi unuttuğunda
Saçlarından süzülürmüş acılar
Sayfa 709 - Timaș Yayınları