Ve bu kitaplarla içimde sarsılmaz bir inanç yer etti: Dünyada yalnız değildim, yok olup gitmeyecektim!
Sayfa 217
Başımıza ne geliyorsa, korktuğumuz için geliyor. Bizi yönetenler korkumuzdan yararlanıyorlar,bu daha da çok korkutuyor bizi.
Çocukken herkesten korkardım, büyüdüm herkesten nefret etmeye başladım.
"Yaşamayı biliyorsan, kıskançlıktan çatlıyor ve sana hınç duyuyorlar", dedi düşünceli düşünceli, "bilmiyorsan, bu kez de küçük görüyorlar..."
Sayfa 216
İnsanların ayıplarını izlemek, para ödemeden yararlanabileceğiniz tek eğlencedir. Benim patronlarımın tek eğlencesiyse, sürdürdükleri namuslu, çileli, kıt kanaat hayatın öcünü alır gibi yakınlarına sözle işkence etmekti.
Sayfa 212
"Yoruldum; ayağımın değil, yüreğimin götürdüğü yerlere gitmekten.
Sustum; dilimdekileri değil, yüreğimdekileri söyleyememekten." 🏳️🌈
- Maksim Gorki
Cık,cık,cık!
- Öyle bir hayat kuracağım ki sana! Cık, cık! Canın şarap mı çekti? İstediğin kadar iç! Koyun eti mi? Ye yiyebildiğin kadar! Tombul bir Gürcü kızıyla evlenirsin! Cık, cık, cık!.. Sana çörek pişirir, çocuk doğurur, hem de bir sürü çocuk! Cık, cık cık!..
Bu "cık cık"lar da neyin nesiydi? Önce şaşırdım, sonra sinirime dokundu, en sonunda da fena halde sıkılmaya başladım. Rusya'da domuz çağırmak için çıkarırlar bu sesi. Kafkasya'daysa hem hayranlıklarını, hem üzüntülerini, hem sevinçlerini, hem de acılarını belirtiyorlardı bununla.
PdfKitabı okudu
İnsan para için bu kadar alçalır mı? Aptal! Açgözlü köleler!.. İnsanlıktan haberiniz yok... Beş kapik için kendinizi satarsınız!..
PdfKitabı okudu
Saygı, eğlence, mutluluk; her şey paranın ucundaydı!..
PdfKitabı okudu
İnsan sevgisi pazarda satılmaz ki, gidip alasın.
Sayfa 90Kitabı okudu
-Sevməyinə sevirsən, ancaq seçməyi bacarmırsan və bütünlüklə ən boş şeylərə can atırsan.
Sayfa 124Kitabı okudu
Kitapların gerçi ilk sayfalarından son sayfalarına dek erdemli insanlar kötülerin karşısında taş bir duvar gibi sarsılmadan dikiliyor ve bütün kötü niyetler, ayıplar, eksiklikler de kaçınılmaz biçimde bu taş duvara çarpıp parçalanıyordu; ama taş duvar, taş duvardı ve insanda hiçbir sevecenlik yaratmıyordu. Öyle ya, bir duvar ne denli güzel ve sağlam yapılmış olursa olsun, bu duvarın ardındaki bir elma ağacından elma koparmak isteyen biri, elma koparacak yerde karşısına geçip de hayranlıkla duvarı seyretmez. Ve bana artık içinde hayatı barındıran en değerli şeyler, hep bu erdem duvarının gerisinde bir yerlerde gizliymiş gibi geliyordu...
Sayfa 195
Kitapların acımasız kişileri, işleri, çıkarları gereği acımasızdılar; onların niçin acımasız olduğunu hemen her zaman anlayabiliyordunuz. Oysa ben hiçbir amacı, anlamı olmayan acımasızlıklara tanık oluyordum; hiçbir çıkar beklemeksizin, salt eğlenmek için acımasız davranışlar sergiliyordu bizde insanlar.
Sayfa 193
Okuduğum kitapların hepsinde ortak bir yan vardı: İyi insanlar mutsuzdular ve kötüler onların tepelerine biniyordu. Kötülerse iyilerden hep daha başarılı ve akıllıydılar. Ama sonunda kötüler -nasıl olduğu pek anlaşılmasa da- bir şekilde yeniliyor ve iyiler üstün geliyordu.
Sayfa 192
Yalnızlığın en iyi ilacıdır, kitap okumak.