Bu denli uzun ve bir o kadar klasik bir romanı teknik olarak değerlendirmek hem zor hem de küstahça olur; bu eserle ilgili inceleme yapmaktan ziyade ancak romanın bıraktığı izlenimler ve verdiği hissiyat belirtilebilir. Öncelikle dedelik ve babalık meselesi tüm romantizmiyle adeta nefes alıyor romanda. Fakat romanın en canlı kişisi -intihar kararını mantıksız bir şekilde veren- Javert. Okumanın zorlaştığı, bunaltıcı detayların üzerinden gelinip muhakkak okunması gereken bir roman. Ele alınan konuların zaman ve mekanı aşıp, tüm zamanlara ve insanlara ulaşabilme parametresi bakımından Savaş ve Barış'ın çok çok gerisinde bir eser. Tabi bunda, Ruslara, Fransızlara oranla daha yakın olmak durumu da etkili olabilir. İdealist karakterler can sıksa da, böyle bir düşü Victor Hugo ile beraber görmek, bir miktar teskin edici.
