Zorunlu iskân, bir devletin, belli bir dini, milli veya etnik grubu -iradesine aykırı şekilde- doğal yerleşim alanından uzaklaştırarak başka bir yere nakletmesi ve söz konusu grubun dil ve kültürünü ortadan kaldırmak için yeni yerleşim yerinde de bazı tedbirleri uygulamasıdır. Bu, kimi zaman yeni yerleşim yerinde toplu oturumun yasaklanması, seyahat veya bir araya gelme engelleri, kimi zaman ise dil, kültür, ibadet veya belirli mesleklerle iştigal etme yasakları şeklinde olur. Yasakların yanı sıra, askerlik ve vergi muafiyeti, ev ve arazi verme vb. uygulamalar ile iskân edilenlerin yeni yerlerinde kalmaları teşvik edilir.
Sayfa 43 - Zorunlu İskân: Kavramsal Çerçeve ve Tarihsel Arka PlanKitabı okuyor
İntiharın güzeli çirkini mi olur? Kendimizi öldüreceksek de madem son çare, gelinmişse o eşiğe, sessiz usul ölmemizi isterler. Gözlerden ırak, kapalı kapılar ardında. Bir yitim bir addır yalnızca belleklerinde, saniyelik. Bilmezler raylara atlanmasa da her intihar politiktir.
Son nefesini verirken insan, örtünmek, saklanmak, gizlenmek istermiş. Çok özel, kamudan ayrı, mahrem bir iş üstündeymiş gibi. Raylara atlayanların arzuları, kentin sokaklarında, gün ortasında, alınlarına tabanca dayayarak tetiği çekenlerden veya sözümona Hemingway'den çok farklı sanki. İntihar komandolarının bir kısmı çekip gitmenin, kayıplara karışmanın derdinde, bir kısmı kalanları rahatsız etmenin ya da onlara şikayetname bırakmanın derdinde. Bence her intihar politik değilse de, geride kalanlar politize etme eğiliminde.
Uçakları ne edeyim
Gökkuşağı gönder bana
Senin olsun süngülerin
Gül dikeni gönder bana
Kan kurşundan silinince
Kardeş olur eller bana
Silahları ne edeyim
Benim sevgim mavzer bana
Suya attığım çiçekler
Bir gün olur döner bana
Kan kurşundan silinince
Kardeş olur eller bana