Bekleyiş
Öncelikle yakınlık, öncelikle yakınlığın bilinemeyişi, öncelikle birbirlerinden habersiz, birbirlerine dokunan ve ilişkisiz meçhul anların yan yanalığı.
Sayfa 27
* " Öyle bir şey yap ki seninle konuşabileyim:' - "Evet ama bunun için ne yapmam gerektiği konusunda bir fikriniz var mı?" - " Duyduğunuza ikna edin beni:' - "O halde başla, konuş benimle:' - "Eğer beni duymuyorsanız nasıl başlayabilirim konuşmaya?
- " Bilmiyorum. Seni duyduğumu sanıyorum:' - "Senli benli konuşmanın sebebi ne? Hiç kimseye senli benli hitap etmezsiniz:' - "İşte sana hitap ettiğimin kanıtı:' - "Sizden konuşmanızı değil duymanızı, sadece duymanızı rica ediyorum:' - "Seni duymamı
mı, yoksa genel olarak duymamı mı?" - " Hayır, beni değil, anladınız işte. Duymak, sadece duymak:' - "Öyleyse konuştuğunda konuşan sen olmayacaksın."
Sayfa 16 - Monokl Yayınları
Varlığımı, olmadığı o baş döndürücü uçurumda keşfediyorum; yoklukta, bir tanrı gibi yerleştiği yoklukta.
Bırak(ıl)ışın tek yasası, aşkın yasası gibi, geri dönüşsüz ve çaresiz olmasıdır.
Jean Luc NancyKitabı okudu
Zahmete değen tek şey aktarılamaz olanın aktarılmasıdır. 'Söyleme'nin imkansızlığını çok az sözcükle bozan iki eşsiz varlığın anlık anlaşması veya uyumu...
... ben, seninle birlikte sözü de kaybederek, sensiz seninle birlikte ölerek, beni senin yerine ölmeye bırakmanla, bu bağışı senin ve benim ötemde kabul ederek yürek parçalayan şeyin içinde yavaş yavaş titriyorum.
Niçin yalnız sana güveniyorum ben? Niçin yalnız sana bağlanmış hissediyorum kendimi ve her ne kadar arkanda, gökyüzü olan bu sivri uç, beni yorulmadan, hissedilemez ve ezeli bir baskıyla zorla geri çekilmeye davet eden bu boş ve hep daha boş işkence, beni iten ve de artık çekmeyen sükünet gizlense de, sana seslendikçe, soru sordukça, sana "Sana soru soruyorum, sana sesleniyorum" diyebildikçe, bu hep Biz diyen sarhoşluktan beni koruyan bir sağlamlık hissediyorum.
Sayfa 104 - Eğer bir hiçsen, sadece seninle birlikte hiç olacağım.
Düşündüğü zaman acı çekiyor, düşünmediği zaman acısı çok açık.
Sayfa 74
Sessizliği kaybettim ve bunun için duyduğum pişmanlık ölçüsüzdür.
Kendimi yalnız başıma bir odaya kapadım, evde kimse yok, dışarıda da hemen hemen kimse yok ama bu yalnızlığın kendisi bizzat konuşmaya başladı.
Ama, tümüyle duyarsız kapı en kötü düşmanımdı...
Sayfa 88 - Kabalcı Yayınevi
Beni, öyleyse, körleştiren neydi? Açık görüşlülüğüm. Beni ne yanılttı? Sağlam ruhum. Şimdi, her defasında mezarım açıldığında beni tekrar yaşama döndürecek kadar güçlü bir düşünce uyandırmasını sağlayan ne? Ölümümün kendine özgü alaylı gülüşü.
Sayfa 72 - Kabalcı Yayınevi
Yaşamdan arınma mı, sonsuzun açılması mı?- bir hafiflik hissi kalmıştı geride. Mutluluk da değil, mutsuzluk da. Korkusuzluk gibi de değil.
Sayfa 17 - Encore Yayınları
Fakat unutuş... onun da unutuşa düşmesi gerecekti.
Başlangıçta, gençliğine has kuvveti ve parıldayan inancıyla o sıra kadının bildiği şeye son derece yakın, hatta belki de hatıranın kendisinden bile yakınmış gibi görünen bu unutuştan memnundu; ve bu unutuşla unutuşu zapt etmeye çalışmıştı.
Görmek ateşse, dolu dolu istiyordum ateşi, görmek delilik salgınıysa, delice istiyordum bu deliliği.
