Yarınlardan koparıp almalıdır mutluluğu insan. Şu yaşamda en kolay iştir ölmek. Asıl güç olan yepyeni bir yaşama başlamak...
Hayatın en hüzünlü anı,
mevsimine kapıldığın kişinin
bahçesinde açabilecek bir çiçek olmadığını
anladığın andır…
Bırak, gitsin…
Bırak, git…
Bununlada bu seriyi tamamlamış bulunuyorum :) Sonuncu yazarımız özel istek üstüne :)
Vladimir Mayakovski; rus şair.1893 yılında Gürcistan'da doğdu. Okuma yazmayı kendisi öğrendi. 1905 devriminde bolşeviklerle beraber mücadele etti. 1906 yılında Moskova'ya giderek orada resim dersleri aldı. 1917 ekim devrimine destek vererek devrimin sanatsal açıdan da gerçekleşmesi amacıyla büyük çaba harcadı.
1925 yılında yakın dostu Sergey Yesenin'in intihar etmesini eleştirdi. Ancak 1930 yılında, tutkuyla bağlı olduğu Lili Brik'i ve ailesini Sovyet hükümetine emanet ettiğini belirten mektubunu yazarak, silahla intihar etti...
''...Yeryüzü insanları toprak ananın koynuna dönerler sonunda.
Hepimiz döneriz en son yuvaya.
Ben de öyle,
Bir şey var
Beni sana çeken
Daha ayrılır ayrılmaz,
Birbirimizden uzaklaşır uzaklaşmaz....''
Hayatın en hüzünlü anı,
Mevsimine kapıldığın kişinin
Bahçesinde açabilecek bir çiçek olmadığını
Anladığın andır.
Vladimir Mayakovski
"...sevgilim
döner dolaşır gelirim sana
taparım,
benim için çarpan o yüreğe.."
Acının kenarında durduk. Bir iki resim çekildik.
Sahi sen hiç Lili’yi uyurken uzun uzun seyrettin mi? İnsan sevdiğinin uykusu olmak istiyor bazen.
Şimdi ben hırslandım ya, sana kızgınım ya, neden canına kıydın diye arada bir celalleniyorum ya…Sanki duvara diyorum. Senden tık yok.
Tavuk toplum önüne atılan bir avuç yemi gagalarken, arkadan yumurtalarının alındığının farkına bile varmaz…
Bastırıyorum ellerimi kulağıma
Boşuboşuna!
Işitiyorum.
Işitiyorum
Kendi sesimi
Bir bıçağı göğsümü yarıp geçen.
"Ve yeniden
Duvar Kağıtları tutuşan gibi,
Dört kat yaşlanacağım,
Gencleşeceğim dört kez."
Sayfa 137Kitabı okudu
"Bir gün gelirim gene
Ve alırım
Seni yalnız
Ya da paris'i seninle."
Sayfa 163Kitabı okudu
Bana bir yürek ver!
doldur kanı son damara!
tutuştur bir düşünce kafada!
yaşamadım hayatımı sonuna kadar,
sevmedim aşkımı sona kadar.
Sayfa 209Kitabı okudu
Sonuç
Hiçbir şey silemez aşkı,
ne tartışmalar
ne ayrılık
Bir de bakarsın
yeniden gözden geçirilmiş, ölçülüp biçilmiş,
üstünde düşünülmüştür.
Ve şimdi düzyazı parmaklı
sancağımı kaldırıyor,
doğdum doğalı ve yürekten,
sevdiğime,
ölene dek de seveceğime
yemin ediyorum.