leyla ile mecnun dizisinin hafızalara kazınan replikleridir.
bir kuple;
mecnun leyla'nın öldüğünü öğrenir ve uçurumun kenarındadır.
ardından ismail abi gelir yanına ve;
ismail abi: mecnun? ordan atlama ihtimalin nedir sence? biliyorum, çok üzgünsün. ben de çok üzülüyorum.
tabi sen benden daha çok üzülüyorsundur. ordan atlarsan ben de atlarım mecnun!
mecnun: ismail abi!
ismail abi: abi, abiim! sen olmazsan ben naparım ki zaten? kalırsan ama birbirimize yardımcı oluruz mecnun.
birimiz düşücek olduğumuzda öbürümüz koluna girer. beraber ağlar beraber güleriz. haa yook ama eğer atlayacaksakta beraber atlarız.
mecnun: ismail abi?
ismail abi: abiim?
mecnun: leyla gitti abi.
“Mecnun, Leylâ"ya mektup yazmak istedi. Kalemi eline alıp şu beyti yazdı:
Hayalin gözümde,
Adın ağzımda,
Yâdın kalbimde,
Ben nereye yazayım?
Senin hayalin gözlerime yerleşmiş,
Adın dilimden düşmüyor,
Yâdın canımın içinde yer etmiş.
O hâlde mektubu kime yazayım?
Sen ki bu yerlerde gezip dolaşıyorsun...
Ve kalemi kırıp kâğıdı yırttı.”
Sayfa 99
“Bilsen senin gibi ben de ne kadar çok değiştim… Hiç o eski hafif ve sathi çocuk değilim… Artık insanların ve eşyanın kaplama yaldızı beni aldatmıyor.”
"Mecnun, Leyla’yı sevdiği için sahraya çıktı" derler. Bence hakikat tamamıyla bunun aksinedir. Yani Mecnun’un babası olsaydım onu elinden tutar, adım adım Leyla’nın peşinde gezdirirdim. İnsanlık icabı Leyla, günde en aşağı kırk, elli tür zevzeklik, münasebetsizlik, tatsızlık edecek; Mecnun, bunları göre göre bir gün bıkacaktı.
40 Yaşındasın
Rahmetini umarak
Günahkar bir dille;
Allah Azze ve Celle
Ya Rasulallah,
lemlere rahmet hayatın geçiyor kalbimizden,
Etimden uçurduğum uçurum
Meşhurdum, meçhuldüm, mahsurdum
Bir hafızken eskiden
Mecnun kaldım şimdi
Aşktan, senden, kendimden
N'olur sevmeden öldürme beni
Alacanım,
Söyle, indi mi göğsüne heves?
__Murathan MUNGAN
Olmayanın derdi kendi kadardır; fakat olanın derdi dağlar kadardır.
Leyla, o her kadında bulduğunuz bölük pörçük; o, her kadında kaybettiğimiz paramparça...