Bu gibi insanlar tek fikirli olarak dünyaya gelirler; bu düşünce onları hayatları boyunca bilinçsizce oraya buraya sürükler ve bu böyle, isteklerine uygun bir iş buluncaya kadar sürer gider. Ondan sonra da artık kafalarına ihtiyaç kalmamıştır.
Aydınlık, hasta gözleri nasıl incitiyorsa, saadet de hasta gönülleri öyle sızlatıyor. Hasta gözler gibi hasta gönüller için de karanlıktan iyi ilaç yok.
Ne zaman derin bir üzüntüye kapılsam gözlerim parlar, tavır ve hareketlerim neşelenir, içim içime sığmaz olur. Dünyayı hiçe sayıyormuşum gibi kahkahalarla gülerim, türlü gevezelik ve delilikler yaparım. Maamafih öyle sanıyorum ki, yakın kimsesi ve başkalarına açılma kabiliyeti olmayan insanlar için bu daha iyi bir şeydir.