Meltem Ateş
@meltematess34
Öğretmen
Lisans
İstanbul
23 Temmuz
54 okur puanı
Şubat 2021 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Bazı şeylerin önemli olması için dünyayı değiştirmesi gerekmez.
“Bu alem varlık ve yokluk alemidir. Burada her şey birbirinin tezatıyla var olur. Yüce Allah kederi yaratmış ki tezatından mutluluk doğsun.”
“Sevinçten ağlamak istiyorum. Ben son zamanlarda her şeyden ümidimi kesmiş, kendimi gülen, oynayan hayattan ayırarak birkaç türlü kitabın arasına atmış bulunuyordum. Sen bu karanlık ömrümün içine bir sevinç ışığı gibi, kurumaya yüz tutan ekinlere can veren bir nisan yağmuru gibi birdenbire geldin. Ben bu kadar bol hayat ve saadet yağmuru altında kendimi unutmuş gibiyim. Şimdi ömrümün bir tek gayesi var: bir gün evvel sana kavuşmak, seni kollarımın arasına almak, güzel, temiz yüzüne saatlerce, senelerce hiç doymadan bakmak. Ancak o zaman tam neşeli, senin istediğin gibi neşeli olabileceğim. Senden ayrı, senden uzak bulunurken benden nasıl neşeli şeyler istiyorsun?”
Sabahattin Ali
Okur Takip Önerileri
“Dünyayı olduğu gibi görmüyoruz, olduğumuz gibi görüyoruz.”
Bin yıla denk gelen tam tamına bir yıl.
Kayıpların her çeşidine şahit tutan.
Sınanmanın, sınavların her türlüsünü yaşatan.
Öğrenen, öğreten, savaşan, yılan, yorulan,
nefes alırken ölen
fakat sonunda dirilip kendini kazanan.
Gücünü bir daha bulan,
nirvanasını keşfeden.
Yeni bir Meltem’le tanıştıran.
Beni, bana kazandıran.
O zaman ne diyoruz:
“Hak ediyorum her milimini bu dik gülüşün
Ayna elimde, durur yara izi, içim üşütür
Yine düşsem yine yenilsem sil baştan
Ne mümkün yıkılmak, yine doğruldum bak”
Unutulmuyor. Unutamama korkusu sarıyor bedenini. Bedenini, düşüncelerini, özünü… Korku; saç telinden ayak tırnağına kadar her yeri öyle kaplıyor ki yeni açılacak olan sayfaya ya da sayfalara inancını da kaybediyorsun. Süzüldüğün yerin bir kara delik olduğunu fark ediyorsun.
Herkes gider mi?
Bu bir yılın adını sen koy deseler “herkes gider mi?” koyardım sanırım. Kayıplar sığdırdım. Her türlüsünü… Çok sınandım. Çok yoruldum.
Sevmekten korkar mı insan? Korkuyor efendim. Hem de öyle bir korkuyorsunuz ki bu sefer çokça sevdiklerinize sarılırken sanki son kez o sıcaklığı hissedecek gibi sarılıyor, son kez öpecek gibi öpüyor, son kez koklayacak gibi ciğerinizin en derinine çekiyorsunuz. Her an elinizden kayıp gidecek olması korkusu sarmaya başlıyor. Her gün biraz daha ölüyorsunuz.
“İçimde çok büyük bir ağlamak var.
Bir ağacın altında oturarak
Hem kendime, hem bütün insanlara
Hem börtü böceğe, kurda kuşa.
Bin yıllık gözyaşıyla ağlamak istiyorum.”
Mimoza Sürgünü 
Nazan Bekiroğlu
“Vakti gelince gitmenin adıdır gün batımı Ömürden, gönülden, günden…”
Can Yücel
“Oysa ben akşam olmuşum,
Yapraklarım dökülüyor usul usul.”
Attila İlhan
“İçimde filler tepişiyorken yüzümdeki kuğu gölü balesi dinginliği”
“Meraklanma,
yolunda her şey
büyümek bu işte
ve dönüşmek
kendini korumak
kalabalıkta kaybolmak
üstesinden gelmek
kullanılmış hissetmek
ilgi görmemek
umudu kaybetmek
yanıp kül olmak
korkmak bu işte
değişmek bu işte
hayatta kalmak
yaşamak bu işte...”
“Şimdi dünya herkesten yapılmış bir gönül yorgunluğu.
Şimdi dünya soğuk.
İnsan büyüdükçe bir bir ayrılıyormuş sevdiklerinden.
İnsan güzellikten önce korkuyu görüyormuş.
Şimdi dünya eşiklerde bir salkım gözyaşı.
Kimse odalara sığmıyor.
Yollar bir yalnızlık ıslığı.” 
Şükrü Erbaş
"Ne zaman bir kitap açıp okusan, bir ağaç gülümser ölümden sonra yaşam olduğunu bilen."
“Bir süredir bir kitabın düzenlemesini yapıyorum hataları bulup düzeltiyorum filan. Yüz sayfaya yakın düzenledim ama kitabın ne anlattığı hakkında bir fikrim yok. Demem o ki biri size hatalarınızı görmek için bakıyosa ne anlattığınızın bir önemi olmuyor.”
Ehli İrfan'dan bir nasihat ;
“Nasibin sandığın şeyin imtihanın olduğunu fark ettiğinde kırılıyorsun, ama en güzeli ne biliyor musun Allah her iki durumda da seni bırakmıyor.”
“Sen ne söylersen söyle, söylediğin, karşındakinin anladığı kadardır.” 
Mevlana Celaleddin-i Rumi
Beni bende demen
Ben bende değilim
Bir ben vardır bende
Benden içeru.
Yunus Emre
“Suçlamak, anlamaktan daha kolaydır. Çünkü anlarsan, değişmen gerekir.”
Peyami Safa