Hıristiyan bir anne oğluna şöyle diyordu, 'bencil olmamak dinimizin esaslarındandır. Asla bencil olma, başkalarına yardım et.’
Küçük oğlan -küçük oğlanlar sizin şu sözde büyük oğlanlarınızdan daha çok algılarlar ve daha nettirler- şöyle dedi. Bu çok garip görünüyor, benim başkalarına yardım etmem ve onların da bana yardım etmesi gerekmesi. Bunu neden basitleştirmiyoruz? Ben kendime yardım edeyim, onlarda kendilerine.' Dinin bu esası çok karmaşık görünüyor, gereksiz yere karmaşık.
Aslında Hıristiyanlık tüm Doğu dinlerini kendisine göre bencil göründükleri için aşağılamıştır. Oniki yıl meditasyon yapan Mahavira bir okulda öğretmen olmalı ya da bir hastanede bir hemşire olmalıydı -gerçi çıplak olduğu için bir parça tuhaf görünürdü! O yetimlere bakmalı, bir Rahibe Teresa olmalı ve bir Nobel ödülü almalıydı.
Meditasyon yapan kimsenin bir Nobel ödülü almadığı açık. Ne için alsın ki? Çünkü bencil olmayan hiç bir şey yapmadınız. Siz sadece meditasyon yapan, sessizliğinizden, saadetinizden ve huzurunuzdan zevk alan, gerçeği bulan, tanrıyı bulan, tüm hapishanelerden kurtulan dünyadaki en bencil insanlarsınız. Tüm bunlar bencilliktir..