İSTANBUL ŞİİRİ
İstanbul'un üstüne güneş doğdu
Salih Reis'in Deniz Kızı çatanası
Yemiş'ten Sarayburnu'na kadar
Yakamozlu bir kuşak çekti sulara
Salih Reis'in Deniz Kızı çatanası
Sabahçı bir horozla bir oldu da
Gazhaneden önce
Uzun uzun öttü İstanbul'da
Suların şıpırtısı bir yana
Dal sesi kanat sesi bir yana
Sayfa 118 - Aşağı Yukarı, Birinci Basım: 1952, İstanbul, Yeditepe YayınlarıKitabı okudu
Bir hikaye
Akşama dek çardakta otururdu gözü yolda
Şimdi küçük harflerle fısıldıyor bir rüzgâr
-Merhaba ey yaşlı adam mangalın sönmüş
Evinse virane, kimdi zamanın tökezlettiği
Sayfa 28
_Kanatsız uçmaya kalkışma!
_Ham, pişkinin halinden anlamaz; öyle ise söz kısa kesilmelidir vesselâm.
_O, kırmızı güldür, sen ona kan deme. O, akıl sarhoşudur, sen ona deli adı takma!
_Hakiki olan vaadleri gönül kabul eder; içten gelmeyen vaadler ise insanı ıstıraba sokar. Kerem ehlinin vaadleri görünen hazinedir; ehil olmayanların vaadleri ise
Hâlâ Koynumda Resmin
Gün akşam olur elinde kitaplar
ve bir demet çiçekle çıkıp gelirdin
bir kez bile unutmadın "merhaba" demeyi
ve en yanık türküleri nasıl da söylerdin
bir dostun vurulduğu gün
Hâlâ koynumda resmin
Sayfa 141
Seyyid Nesimi
Gönlüme hîç senden özge nesne lâyık görmedüm
Sûretüm akl u murâdum cism ü cânım merhaba
"Bir Fransız şairi hayatı şöyle niteliyor:
La vie est breve, (Hayat kısa,)
Un peu de reve, (Biraz hayal,)
Un peu d'amour, (Biraz aşk,)
Et puis bonjour... (Ve sonra merhaba...)
La vie est vaine, (Hayat boş,)
Un peu de peine, (Biraz hüzün,)
Un peu d'espoir, (Biraz umut,)
Et puis bonsoir... (Ve sonra elveda...)"
Sayfa 157 - Mustafa Kemal'den Salih'e
