Cengiz Aytmatov'dan okuduğum ikinci eser...olay örgüsünden ziyade dili kullanışına hayran kaldığım bir yazar oldu...Hikayenin arka planında verilmek istenen devlet otoritesi ile bireyin çatışmasıdır.
Yüzyüze, bir Kırgız köyündeki erkeklerin askere alınmasıyla köyde kalan kadınların yaşam ve yoklukla verdiği mücadeleyi anlatıyor. Yapamadığı her arzusu, yüreğinde bir yara açan,merhameti bol, eşi,çocuğu ve komşusu için fedakarlıklarda bulunan Seyde ile savaştan kaçıp mağaraya saklanan, herkes kendini düşünmeli diyerek bencilleşmeye başlayan kocası İsmail'in arasındaki mesafe her geçen gün iyice açılmaktadır.
Hikayedeki şu cümle hikayeyi özetlemektedir. "Halkını felaket içinde bırakıp giden bir insan, istese de istemese de onun düşmanı olur."
"Tanrı seni halkından uzaklaştırmasın" ne kadar güzel bir cümledir.