Uçurumun kenarındayım Hızır
Ulu dilber kalesinin burcunda
Muhteşem belaya nazır
Topuklarım boşluğun avcunda
Derin yar adımı çağırır
Dikildim parmaklarımın ucunda
Bir gamzelik rüzgâr yetecek
Ha itti beni, ha itecek
ANALIĞIM
Analığımdı. Daha fazlasıydı. Izdırap gibi bir şeydi. Farklı bir ızdırap. Yaşam sevinci vardı ızdırabında. Gece gündüz didinir, çalışırdı. Sağıncıydı. Sürü sahiplerinin ineklerini, koyunlarını sağardı. Ellerinin tanımadığı, sevmediği meme yoktu.
“Çalışan her elde can ateşi var kızım,”derdi. “O can ateşi sönmesin, söndü mü insan
iki elin arasına alınan çaresiz başlar görürsünüz beyazlayan sonra da dökülen saçlar görürsünüz bir de ipek gibi saçlar Ayhan ışık'ın ki kadar parlak saçlar...hayattaki hiçbir sorumluluğunu tam yerine getiremeden ölecek olduğunun derdine düşen insanlar ölecek olmalarını hiçe sayıp yataklı serviste her şeyden habersiz ziyaretlerine getirilen
psikopatları psikolojik kalıplara sıkıştırmanın anlamsız olduğunu düşünüyorum bazen herşey spontane gelişibilir ve kişi bundan haz alır aynı camus nun meursual ı gibi.
Bazen de en azılı suçlular toplumda entellektuel diye kabul ettiğimiz asla yakıştıramadığımız psikopatlar olabilir. yaşadıklarının etkisi yada bir kabullenemeyiş sorunu vardır.
Mem û Zîn
Wan gote Memê ku ey cigerxûn
Em hatine da nebî tu mecnûn
Zîn bû sebebê cunûniya te
Mîr bû sebebê zebûniya te