06.02.2023 04.17
O geceyi anlatmaya çalışmak ne kadar doğru bilmiyorum, ya da ne kadar kendimi ifade ederim onu da bilmiyorum. Bazı acılara sözler anlam yüklemiyor, tesirsiz kalıyor. 2022'de Haziran ayında öğleleyin yatak alttan üstte doğru sıçradı tabi bu durum bana normal gelmedi. Herkesin dilinde bi maraş depremi vardı zaten, hep ne zaman olacak
Ruknettin'in aynalarda ağladığı kadar var.
Bir mevsimin kıyısından tutarsan Ruknettin
Kurak ovalara yağmurlar yağar,
Ayak bileklerinden kavrarsan bir harfi,
Kalbin şiir olup vadilerini sular.
Senin de vadilerin vardır Ruknettin!
Kehanetler kurarsın,yağmalarsın kendini
Kurtarıp o yangında ilk önce kalbini
Niyedir,aynalarda azalır
Bu kısacık hasbihal, kırdığım o güzel yüreğe ithaf edilmiştir…
Hepi topu, eti budu, küçücük, zerrece bir demir tozuydu işte. Bırakmıştı kendini öylece; oradan oraya savrulsa, kaybolsa yerin dibinde umrunda değildi ki. Nefes almak bile yüktü de, ne etrafını duyuyordu ne de görmek istiyordu kimseleri. Canının canı gitmişti ya; o da cansız fersiz, ruhsuz, renksiz, sessiz öylece duruyordu yerde. Paslanmıştı da
Ve Sen Gittin
Ve sen gidiyorsun
Özlemlere bırakıyorsun beni
Kahredici yalnızlıklara
Gecenin kör karanlıklarına
Ve sen gidiyorsun
Bir daha göremeyecek
Sesini duyamayacak
Görülen değer hoş bir sadadır.
Bahar ayında esen, ılık bir rüzgardır.
Iliklere kadar hissedilen, görünmez bir candır.
Şikâyet eden hep kış aylarındadır.
Razı olana kar da yağmur da,
Hep bir mûkafattır.
Güneş her mevsim vardır, ısınmasını bilene ,
Bir bilene sor kendini,
Bir aynadan başkası gerekmez yolcu olan faniye.
K-POP BİZE KÖTÜ ÖRNEK OLUYOR* .d
Sahne bittiğinde bile elimi tutarsın değil mi?
Böylece yalnızken bile yalnız hissetmezsin.
-Pentagon (Enternal Flame)
Derslerine iyi çalışmıyorsan, beni sevmeyi bile düşünme. Şu an EXO senin için Dünya'nın en önemli şeyi gibi gözükebilir ama bir kaç yıl içinde pişman olacaksın.
-Kai.
Dil ne olursa olsun müzik aynıdır.
-Kai.
Hissediyor musun
Ocak Ayı Hikaye Yazma Etkinliği - Nermina
Nermina
Bir köprünün başındayım, hiç takatim yok, yere uzanmış ve ölmek üzereyim. Ama ölmek istemiyorum. Henüz yirmi yaşındayım ben. Bir kurşun sağ omzumu delip geçti. Karşı tepede bulunan keskin nişancılardan birisi vurdu beni. Oysa ben bir sivilim. Elime hiç silah almadım, kimseye bir kötülük yapmadım.
Hemen başında uzandığım köprü,
Gelelim sana, hiç bu kadar susmak istememiştim... Bizim mevzular belliydi de, kafamız karışıktı işte biraz. “Kendi düşmanına kıyamadığında, dostuna hainlik üzerine konuşmaktan da caymalı insan.” demişti Sara hatun. Yani insan ki; omuz omuza yürür, uzun uzadıya böyle yollarda yan yana akar, süzülür ve gider ya hani.
Demem o ki, oğlum Mehmet, “Aynı
Yürekte özlem var ise,
Mevsim yaz olmuş, kış olmuş,ne fark eder...
O KALP HEP ÜŞÜR...
Hangi mevsim , hangi ay anlatır özlemin soğukluğunu?
Aşkın ve sevmenin hangi mevsim güzel olduğunu bilmiyorum hala bino ama, özlemin hep kara kış zemheri olduğunu buz tutan kalbimle şahsen teyid edebilirim.
A. Karaçay