Yüzümde şaklayan her darbe , beni bana daha çok yaklaştırdı. Sancılıydı öze dönüşüm! Dayandım…
Önce ben’le barıştım. Çevreme saçtığım sevgi yumaklarını bir bir topladım. Kendimi sevmeyi öğrendim. Başardım!
aynı yerden yarası olanlar birbirlerini yaralarının neden olduğunu anlatmaya gerek olmadan, onları görerek anlarmış ama konuşsa bile anlaşılamayacağından korkan yaralı insan konuşmadan anlaşıldığını fark edince bu durum karşısında doğası gereği bocalarmış.
Bir insanı severken yormayın.
Nasıl olsa seviyor diyerek incitmeyin.
İnsan zaten en sevdiğine kırılır..
Şu kalsın aklınızda;
'Yürekten uğurlanan insan,
Tekrar ağırlanmaz..!'