İçimizdeki bu boşluk hissiyatını nasıl ve neyle dolduracağımızı bilmiyoruz öylece rüzgarın bizi savurmak istediği yere gidiyoruz …
Öyle sıkıldım ki konuşup beni anlamamalarından istediğim herşeyin ekonomik duruma gelmesinden sıkıldım oldukça fazla!!
Kime çarpacağım bilmiyorum hayat çarkını hep çevrildiğimde beni iyi hissettirecek bir şey bulamıyorum ve sıkıldım gerçekten sıkıldım…
(Yazmak iyi geldi mi diye sorarsanız hayır yazmak bile artık tatminsiz )
Yine mi güzeliz,yine mi çiçek?
'Yine açarım ki ben..
Yine yeşillenir, yine çiçek olurum.
Yeter ki güneşi göreyim..✅️🌸
youtu.be/EITLF6FgRzw?si=...
Güneş, gökyüzünde tebessüm ediyor ve dünya dönmeye devam ediyor. Ancak sen, bu döngünün bir parçası olmanın ötesinde bir anlam arıyorsun, değil mi? Belki de içinde bir şeylerin eksik olduğunu hissediyorsun. Belki de hayatın hızına yetişemiyor, içindeki korkularla yüzleşmekten kaçınıyorsun.
Ancak
yeni ben
Şu sıra kendimden ve hiçbir şey üretmeyen halimden çok şikâyetçiyim. Konuşup konuşup, hayata geçirmediğim işlerin altında eziliyorum. Kendimi en çok üretirken, pratiklerimi düzenli yaparken, fitken, hayatım dengedeyken seviyorum. Yani koşullu. Kendimi bir şeyler, birileri oldurma çabasından, olduğum kişiyi kucaklamaya geçmekte
Bazlama ile Muffin (3)
"Bazlama: Günaydın prenses Muffin!"
Muffin, pencereden başını çıkarıp şaşkınlıkla baktı. "Muffin: Oh, günaydın Bazlama. Ne tatlı bir sürpriz bu!"
Bazlama, heyecanla devam etti. "Senin için buradayım, gözlerinin güzelliğini gün ışığına vurmaya geldim!"
Muffin, kıkırdayarak cevap verdi. "Muffin: Gerçekten mi? İyi ki gelmişsin o zaman!"
Bazlama, kendine güvenle devam etti. "Seninle birlikte olmak, yüzümde bir ekmek kadar geniş bir gülümseme bırakıyor!"
Muffin, kahkahalarla yanıtladı. "Muffin: Aferin, o kadar da kötü değil!"
Bazlama, gülerek devam etti. "Aslında, seninle olan her an bana bir peri masalı gibi geliyor. Sen benim prensesimsin, Muffin."
Muffin, gülümseyerek karşılık verdi. "Muffin: Öyle mi? Peki, o halde prensesinizin kahvaltıya ihtiyacı var, değil mi? Gel içeri, sana bir fincan kahve ısıtayım."
Bazlama, sevinçle kabul etti. "Bazlama: Evet, lütfen! Kahvenin tadı senin gülüşünden daha tatlı olabilir mi ki?"
Muffin pencereyi kapatırken, içeriye doğru yürüdü. Bazlama, sevinçle gülümserken kendi kendine konuştu. "İşte bu, Bazlama. Aşkını ilan ettin ve hatta kahvaltı bile kazandın!"
İnsanlar o kadar değişti ki, dikkat etmek lazım.
Artık biriyle el sıkıştıktan sonra beşi de yerinde mi diye parmaklarımızı saymak zorundayız.
• Tolstoy
Birini sevdiğin zaman her şeyinle tamamlanacak olduğunu mu sanıyorsun
Okunması gereken tüm kitaplarını bitirsende, şiirlere, şarkılara eşlik etsende , filimlere ve hatta yeni ilişkilere sığınsanda bu sana yetmeyecek
Umudu kuşlarda, hayallerde, umutlar da bir insan sesinde aramayı bırak
Önce kendini tanı ne istiyor, istediğin olunca tamam olacak mısın
Buna gerçekten inanıyor musun yani ne istediğinde doğrunun bu olduğuna
Kendini bulamadın ki henüz, acılarını onarmadın tedavini bir başkasının varlığın da aramak ne zavallılık
Kaç kışın kaç baharın kaldı
Çürüyen bir beden için de tükettiğin kum saatinin son tanesini mi bekliyorsun kendin için hayallerin uktelerin için son bir kum tanesinin düşmesini mi...
Kendinle yüzleş, sessiz kal bir yol kenarında dinle, dinle nefesini kalp sesini
Hiç bir şeye hazır değilken kendinin ne istediğini bilmezken sadece duygularını beslemek için ilkel seni memnun edemezsin.
Kendini keşfetmek ile başla...
Hangi Günün Yüzyılıydı
Sancısını yaşıyorsun kaç
zamandır
Yeni bir güne sevinçle
başlamanın
Yoluna ışık tutan sözcükler
Var mı o günün ışıltılı
kanatlarında
Rüzgara dost olan soluklar