Kaybedenlere," dedi bu lafı komik bulan Beverly.
"Kaybedenlere," dedi Eddie. Çerçevesiz gözlüğünün arkasında kalan yüzü bembeyazdı.
"Kaybedenlere," diyerek onlara katıldı Ben. Dudaklarında hafif bir gülümseme belirdi.
"Kaybedenlere," dedi Mike Hanlon yumuşak ses tonuyla.
"Kaybedenlere," diyerek çemberi tamamladı Bill.
Kadeh tokuşturdular, içtiler.
Sayfa 470Kitabı okudu
Richie yavaşça ayağa kalktı, ötekiler de birer birer ona uydu.
Önce Bill, sonra Ben ve Eddie, Beverly ve son olarak Mike Hanlon.
"Bize," dedi Richie. Bill'in eli gibi onun da sesi titriyordu "1958 yılının kaybedenler Kulübü'ne."
Sayfa 470Kitabı okudu
Stephen King'in korku öğelerinden ziyade doğa üstü olayları konu edindiği, Derry de geçen ( Derry memleketimiz gibi olduk artık caddelerini, sokaklarını, köprülerini bile öğrendik sayesinde) ve "O" kitabından tanıdığımız Mike Hanlon'a bolca selam çaktığı bir kitap.
Fazla Stephen King okumaktan olsa gerek bu kitapta kendini tekrara etmiş gibi geldi bana ama söz konusu Stephen King ise her zaman okunur...
Kitap zamanında Remzi Kitabevi tarafından basılmış ama şimdilerde maalesef basımı yok. (Altın Kitaplar'dan kurtulamadık daha)
Yaklaşık 650 sayfa ama puntoları çok küçük normal boyutta olsa 800 sayfayı geçer muhtemelen.
Stephen King'in basımı olmayan (Çağrı, Duma Adası, Uykusuzluk) kitaplarını sahaflarda bulup okumak da ayrı bir zevk oldu benim için.
...İyi Okumalar...
Uykusuzluk 
Stephen King
" Acı ve öfke içindeydi ve bunlar onu, düşünmeyen, beyni kaslarına indirgenmiş bir yaratığa dönüştürdü. Bilinçli düşünce kaybolmuştu; zihni yaz sonunda, günbatımında yakılan ateşlerden yükselen dumanı andıran bir dumanla kaplıydı. Kırmızı pelerinin peşine düşen boğa misali Mike Hanlon'ın peşine düştü. "
Sayfa 752Kitabı okudu
