"Ağıl təkbaşına bəşəriyyətə nicat verməyə qadir deyil. Avropa mədəniyyətinin ən böyük nöqsanı budur ki, o, bəşəriyyət gəmisini təkcə ağıl ilə (ruh, vicdan və imanla əlaqəsi olmadan, yalnız ağıl ilə) təhlükədən qurtarmaq istəyir".
"Avropa utopiyası heç vaxt onun həyatında canlı amilə çevrilməmişdir".
Avropa utopiyasında məqsəd Avropa idealizmi, Avropa mədəniyyətinin bəşəriyyətə verdiyi ideallar, yaratdığı məsləklər, ortaya çıxardığı və onlara qoşulacağı təqdirdə bəşəriyyətə nicat verməsini güman etdiyi "...izm"lərdir.
İqbal deyir ki, bu "...izm"lər, həqiqətən, avropalılıq mahiyyətini dəyişdirib onu ümumi insani mahiyyət edə bilmədi. O, söz-söhbət səviyyəsindən qabağa gedə bilməyib. Daha sadə dillə desək, avropalı və Avropa dildə, yazıda və bəyanat verəndə ədalət, yaxşılıq, gözəllik və humanizmdən çox dəm vurur, amma bunlar onun ruhundan deyil, ağıl və düşüncəsindən qaynaqlandığı üçün vicdanında iz buraxmayıb. Avropalı dildə insan deyir, amma əməldə insanı sevmir və humanist deyil. İnsan haqlarından danışır, amma əməl və gerçəklikdə insana və insan hüququna hörmətə inanmır. O öz "...izm"lər mədəniyyətinə görə azadlıq deyir, amma, əslində, onun öz ruhunun dərinliklərində azadlığa imanı yoxdur. Dildə bərabərlik və ədalətdən danışır, lakin vicdanının dərinliklərində ədalət və bərabərliyə bağlı deyil.