Bir yanımız çöl bir yanımız deniz...' 'Zaman döngüseldir ve farklı seçimler yapsanda aynı hayatı yaşarsın. Sana verilmiş bir ömür vardır. Bu dünya da zamanın bellidir. Ve her şey denge içindedir. Biz... daha doğrusu ben o dengeyi bozdum...
Bu el kadar varlığa sevgi gözlerimizle baktığımızda, Latin şairi Juvenalis'in şu dizesini daha iyi kavrayacağız: "Saygıların en büyüğünü çocuğa borçluyuz."
Bizim yanlışlarımız çocuklarımızı etkiler, onlar üzerinde silinmez damgalar bırakır. Biz öleceğiz evet, ama yanlışlarımızın cezasını çocuklarımız çekecek. Bir çocuğu etkileyen her şey, insanlığı da etkiler.
"Ben bütün hayatımca korktum. Bilhassa gülünç olmaktan korktum."
"Benim varlığım hiç mi etkilemiyor bu korkuyu?"
"Hayır, sizi de sevmemeliyim. Çünkü her zaman olduğu gibi hayal kırıklığı bekliyor beni. Gene gülünç olmaktan korkuyorum. İnsafsız insanlar! Hayat göz yaşına bakmıyor."
Daha biz doyasıya yaşamamıştık ki; büyük ve güzel şeylerin özlemini çekiyorduk henüz. Biz daha feraha çıkmamıştık ki, dünya nimetlerinden bıkalım, bunalımlar geçirelim.
Bizim sokakta da şöyle iki hanelik şirin bir mezarlık olsaydı... ve her gün işimize giderken kavuklu ya da sarıklı bir mezar taşıyla merhabalaşsaydık... ve çok ihtiyar bir kadının çok gecikmiş ölümü bizi böyle sarsmasaydı.