Bu saygıdeğer romanımız Ege'nin sakin sularında geçiyor. Kendi halinde balıkçı Mustafa'nın ve ailesinin hikâyesiyle o sakin sular kabarıyor, memleket meselesiyle de fırtınaya dönüşüyor.
"Deniz ekmek kapısı, deniz hayat, deniz sevgili, deniz zalim, deniz suskun, deniz sevecen, deniz öfkeli..." Romandaki tasvirler ve betimlemeler biz okurları o zamanın içine bırakıyor.
Her romanında mutlaka toplumsal bir meseleyle örtüşen Zülfü Livaneli, bu romanında toplumsal meseleleri anlatırken ajitasyona yer vermemekte. Dram ve trajediyi birbirinden ustalıkla ayıran yazarlarımızdandır Livaneli.
Livaneli Türkiye'nin içinden çıkamadığı göçmen meselesine esaslı bir dokunuş yapmış. Televizyonlarda kıyıya vuran bebekleri, insanları gördük. Adına ne dersek diyelim, Aylan, Samir, Hamid... Suriyeli, Afganlı, Pakistanlı... İnsanlığın -her anlamda- can çekiştiği bir noktadayız. Kapitalizm ağzını açmış beklerken, insan hayatının yok sayıldığı bir yerden dünyaya bakmak; sahte can yeleklerinin üretildiği, şişme botların insan taşıma kapasitesinde olmadığı, hayatların parayla satıldığı bir dünyadayız.
Romanda bir başka dikkat çeken nokta memleketin taşına toprağına göz dikmiş yiyiciler... Suyunu, ağacını, dağını, toprağını satan yiyiciler... Kentsel dönüşümle talan edilen kentler, siyanürlü altın aramayla yok edilen köyler, doğa, orman ve insan...
Tüm bu konuların arasında aile ilişkisi, evlat edinme, kadınların bakış açısı, kadınların birbirini anlama içgüdüsü...
Çok geçe bırakılmadan okunması gereken bir kitaptı kendisi. En yakın zamanda kitabı elinizde görme dileğimle...
Balıkçı ve Oğlu nda Mustafa' nın sevinci, umudu, hüznü, çaresizliği, çaresi, aşkı, denizi, havayı, güneşinin ardında koca bir insanlık dramı var. Yıllardır var. Ne sonu getirildi, ne çözümlendi.
Zülfü Livaneli yine çok güzel bir konuyu işlemiş. Balıkçı Mustafa ve Afganlı bir mülteci ailenin denizde bulduğu bebeği. Olaylar bunun çevresinde dönüyor. Bugünde balıkçı Mustafa'ya yaktık. Keyifli okumalar.
