Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.13
Efrasiyab
Efrasiyab
@mustakserhazin
Türkçe Öğretmeni
istanbul
İzmir
145 okur puanı
Şubat 2018 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Onur’la Kartal Kitap Fuarı’nda tanıştık. İyi ki tanışmışız. Öncelikle, yolun açık olsun. Geriye dönme. :) git gidebildiğin yere kadar,
Epona kitaptan çıkan bu eser aslında ilgimi çekmiş. Adını başka bir yere not almışım, sonradan fark ettim.
Yazarın tarzını tarif edebilmek güç. Nereden ne çıkacağı hiç belli değil. Okuması kolay gibi görünüyor ancak değil. Kelime oyunlarına yer yer yer verse de yazarın meselesinin bu olmadığını düşünüyorum. Herhangi bir olayı bambaşka açılardan ele almaya çalışmış, bakmadığımız şekilde görmüş, bize de anlatmış. Çoğu öyküsünü beğensem de “deniz üstü köpürür” gerçekten çok iyiydi. Okumak çok keyifli. Sıkıcı bir şey hiç görmedim. Düz bir çizgide devam etmiyor, bu bazen kafa karıştırıcı olabiliyor. İzlenimler, duygular. Onur’un gözünden bilindik meseleler, bilindik hikayeler ancak bilinemeyen sonlar, devam yolları.
Mutlaka okuyunuz.
Uzun zamandır elimde olan bir kitaptı. Yeni okumak nasip oldu, keşke daha önce okusaymışım.
Yazarın okuduğum ilk kitabı. Hikayeyi, kahramanları çok sevdim. Sayfalarca devam etseydi asla sıkılmazdım. Kısa olması dışında negatif bir şey görmüyorum.
Sonlara doğru biraz arabesk bir hava verdi, neyseki çok uzun sürmedi. Küfürlü metinler okumak hoşuma gitmese de bu eserde beni çok fazla rahatsız etmedi.
Çok beğendim, tavsiye ederim.
Nisan Erdem’in ilk kitabı ama bir ilk kitap olmanın ötesinde. Dilini, üslubunu çok beğendim ve amatör bir yan görmedim. Arayışta olduğunu sezdim ve bunu okumak çok keyifli. Yazarın bir şeylerin peşinde olduğunu düşünüyorum ve bu tavır, okuyucuyu heyecanlandıran bir okuma olmasını sağlıyor. Genel kabullere ayağını basmadan, kısa da olsa boyumuz, kendimiz uzanmaya çalışmışız. Takdir ediyorum ve saygı duyuyorum.
Yeni bir şeyler okumak isteyenler mutlaka deneyiniz.
Okur Takip Önerileri
Mitolojiyi sevenlerin kaçırmaması gereken bir eser. Kirke ismindeki cadının çocukluğu, gençliği, sürgünü ve hayatından geçen olaylar anlatılıyor. Yazarın dili, üslubu çok başarılı ve insanı yormayan bir tarzı var. Kolay anlaşılıyor, kolay okunuyor. Bu konuda benden tam puan aldı.
Ancak bazı yerlerin çok hızlı geçtiğini düşünüyorum. Kirke’nin bir tanrının çocuğu (helios) olduğunu biliyoruz ve bazı konuları çok geç anlıyor. Şimdi diyeceksiniz, zaten kitabın olayı bu, ancak beni tatmin edemedi. Ölümlülerle arasında kurduğu ilişkilerde sürekli onların ölmesi üzerine bir anlatım var. En azından bana öyle geldi. Yani yazarın bir insan olarak baktığını düşünüyorum. Kirke ne olursa olsun bir tanrı ve bize ne kadar benzese de biz gibi değil. Sonuç itibariyle bazı yerleri acemice buldum. Tabi bu çok ciddi bir eksiklik değil ve okuyanlar da tanrı değil. Belki sizi rahatsız etmez. :)
Okunur, okunmalıdır.
İyi okumalar. :)
Calvino, gerçekten fazlasıyla övgüyü hakeden bir yazar. İfadeleri çok güçlü, imgeler çok canlı. İçerisinde on üç tane hikaye barındıran bir eser “zor sevdalar”. Sonlara doğru hikayelerin hacimleri azalıyor ve haliyle konuların kapsamı biraz daralıyor. Ama ilk yetmiş sayfaya kadar çok fazla başarılı bulduğumu söylemeliyim.
Öykünün bir an’ı yansıtması üzerine konuşulur hep. Calvino bütün bu hikayelerinde bunu çok iyi başarmış. Karakterlerin hissiyatını, duygu durumlarını çok çok iyi yansıtabilmiş. Okurken bütün bu an’lar hep bir film gibi gözümde canlandı. Klasik, klişe gelen hiçbir şeye rastlamadım. Bir okur daha ne ister!
Yazarın diğer eserlerini okumak için sabırsızlanıyorum ve herkese mutlaka tavsiye ediyorum. İyi okumalar. :)
Çok beğenemedim ve içinde çok da bir şey bulamadım. Yeni yazarlar keşfetmek istiyorsanız, bakabilirsiniz. Haricinde konular ve üslup biraz klişe geldi.
Kitap bir askerin daha doğrusu bir teğmenin hayatını anlatıyor. İlk tayin olduğu bir kalede geçen yaşamı boyunca, uçsuz bucaksız çölden gelecek olan düşmanı bekliyor. Bekliyor, bekliyor, bekliyor. Sadece bekliyor. Konu itibariyle çok güzel, ilgi çekici.
Yazarın okuduğum ikinci kitabı oldu. Üslubu akıcı, hızlı okunuyor ve insanı yormuyor. Sadece biraz daha detay beklediğim yerler oldu, oralar hızlı geçilmiş gibi geldi. Bu hissi en az iki üç defa yaşadım. Tek eksik kalan nokta burası olabilir benim için.
Kitabın sonunda dinlenecek bir şarkı önerisi Hasret Gültekin’den: “bir insan ömrünü neye vermeli?”
Harcanıp gidiyor ömür dediğin…
Mutlaka okuyunuz efendim.
Ödülü niçin aldığını tam olarak anlayamadığım bir kitap oldu. Başlangıçta ilgimi çekti ancak ilerledikçe ilgim de bitti, heyacanım da. Aslında üslubu fena değil, okunmayacak kadar kötü değil en azından. Ancak hikayelerin konusuna fazla anlam veremedim. Aile ölümcül bir şey, ve bunu sürekli okuyoruz. İnsanlar ölüyor, babalara bir şeyler oluyor ve biraz da eşcinsellik. Genel hatlarıyla kötü demesem de okunmasa da olur diyebilirim. Benim adıma çok da iyi bir okuma olmadı.
Bu tarz kitapların seveni çok biliyorum, herkese iyi okumalar.
İlk defa okuduğum bir yazar. İlk öyküler inanılmaz klişe gelse de sonradan sonradan sanki biraz daha iyi öyküler okudum. Ama içinde bir öyküsü gerçekten çok kötüydü ve anlattığı hikaye beni rahatsız etti. Bu tür şeyler keşke yazılmasa. Yetişkinlerin okuyacağından emin değiliz ve genç okurlar daha fazla etkilenebilir. Keşke Metafor olarak başka unsurlar kullanılsa.
Ne olursa olsun yazarı tanımak güzeldi. Denenebilir.
İyi okumalar.
Ön yargıyla başladığım ama çok sevdiğim bir eser oldu.
Kitap, Çevik Atmaca adında bir büyücünün hayatını anlatıyor. Büyü, ejderhalar ve diğer fantastik öğeler de olunca beğenmeyeceğimi düşünmüştüm, ön yargımın sebebi budur. Ancak hiç de öyle olmadı.
Yazarın hayatını araştırınca mitolojiyi çok sevdiğini, folklorik unsurların peşinden koştuğunu anlayabiliyorsunuz. Kitapta bu unsurlar bol bol kullanılmış ve büyünün aslında sadece büyüyle ilgili olmadığını anlatıyor. Bu konunun çok güzel işlendiğini düşünüyorum. Zaten aksi olsaydı, daha basit bir kitap olarak kalırdı ve zannederim ki bu kadar okunmazdı.
Yazarın dilini genel olarak beğensem de bazı yerlerde değişen zaman ifadeleri benim okuma hızımı biraz etkiledi. Belki konuyu daha iyi ifade etmek için böyle yapmış olabilir ama bu beni birazcık rahatsız etti. Çünkü çok fazla geri dönüş yapılıyor ve ayırt edilmesi için farklı zamanların kipleri kullanılmış olabilir. Tabi hikayenin gücünü etkilediğini asla düşünmüyorum.
Tarz fark etmeksizin, herkese tavsiye ediyorum. Bin sayfalık bu dev seriyi çoğu okuyucunun beğeneceğine eminim. İyi okumalar. :)
Spoiler
Ged’in gölgeyle imtihanı. Aslında bu tema beni ters köşe yaptı. Anladığım kadarıyla gölge, Ged’in alt benliğini ifade ediyor. Gölge Ged’i takip ederken işler tersine dönüyor ve Ged gölgeyi takip etmeye başlıyor. Bence yazar burayı çok güzel anlatmış. Özellikle takip meselesine bayıldım. Hatta bazı beklenmedik yerlerde yerimden bile sıçradım. Bu duygular çok güzel anlatılmış, çok güzel işlenmiş. Kitabın finali de aslında beklediğim gibi oldu diyebilirim. :)
Hayatımın kitabı.
Bunun üzerine aslında ne söylesem boş. Az çok okuduğum edebiyat, tarih ve diğer kitaplar arasında beni bu denli etkileyen, rahatsız eden ve düşündüren başka bir kitap olmamıştı. Bu kitap üzerine çok fazla şey söylenebilir. İçerisinden belki binlerce farklı yorum, onlarca farklı düşünce çıkarılabilir.
İnsanın içerisindeki “yumru” yu, kalbinizin sıkışmasını bu denli iyi anlatabilen başka bir kitap var mıdır, bilmiyorum. Kitabın zamanlaması çok önemli. Neşenizin çok yüksek olduğu bir zaman iyi bir zaman olmayabilir mesela. Veya ağlarken okunamayabilir. Geri kalan bütün zaman dilimlerinde Pessoa’nın dünyası her zaman okuyan için var olacaktır. Kitabın hiçbir amacı, hiçbir gayesi yok. Sadece okuyorsunuz. Sizi evren, varlık, zaman ve hayatın kendisi gibi konularda bambaşka yerlere götürüyor. İfadeleri, çözümlemeleri o kadar net, açık ve duru ki bu sadece okumakla anlaşılabilecek bir şey.
Tanıdığım herkese özellikle tavsiye ettiğim bu kitabı okuduktan sonra uzun bir süre kendime gelemedim. Kitap hala masamın üzerinde ve uzun bir süre elimden düşmeyecek. Sık sık rastgele bir sayfa açıp tekrar tekrar okuyorum. Altını çizmekten yorulduğum sayfaların sayısı gerçekten çok fazla.
Edebiyatı seven, kendini arayan, kendini bulan, aramakla bir şey bulunamayacağını düşünen, hiç aramayan, sadece var olan herkesin okuması gereken çok önemli bir eser.
Mutlaka, tavsiye olunur.
Benim için ilginç bir okuma deneyimi oldu. :)
Ulysses’in hikayesini bilmeyen yoktur. O yüzden tekrar etmenin bir mantığını görmüyorum.
Kitap, bildiğiniz üzere kalın ve okuması zor. Ancak buraya gelene kadar bazı olayları bilirseniz okuması çok da zor olmuyor. Homeros’un destanlarını öne alıp sonra buraya gelmek gerekiyor. Ve adını hatırlayamayacağım bir internet sitesinde bölüm bölüm incelenmiş. Bölümü okuduktan sonra incelemeyi de okuyarak bir nevi pekiştirme yapmış oluyoruz. Ben bazı yerlerini anladım, bazı yerlerini anlayamamışım. İncelemeyi okumak bu açıdan yararlı oldu.
Ayrıca günlük yaşamda geçen bir kitap olduğu için o kadar okuması zor bir eser gibi gelmedi bana. Bence herkes denemeli, en azından bir kereliğine. İyi okumalar :)
Edebiyat üzerine düşünceler. Kitabın yazarı ünlü eleştirmen Semih Gümüş. Kitabın türü ise deneme. Edebiyat hakkında yazdıkları güzeldi, beğendim. Okunabilir. Bu tür okumalar çok yaptım, devam etmeyi de düşünüyorum. Ancak yazarın Avrupa konusunda yazdığı bir denemesi var. Akıllara zarar. Hiç tasvip etmeyeceğim bir dille, tamamen popülizme kurban gitmiş, bilgi eksikliği olan bir yazı. Keşke sadece edebiyattan bahsetseydin kıymetli hocam. Ben işin içine siyaset girince metni okuyamıyorum. Hele hele çok klişe şeyler olunca hiç okuyamıyorum. Bence burada çok ciddi bir sıkıntı var ve yazar burada bu konuyu bu dille işleyerek büyük hata yapmış.
Onun haricinde diğer denemeler gayet güzeldi. Eleştiri üzerine yapılan çalışmalar ilginizi çekiyorsa okunabilir.
Keşke elimde bir megafon olsa, bütün dünyaya okusam.
Attila İlhan’ı gerçekten çok beğeniyorum. İlk ne zaman tanıştığımı hatırlamasam da tanıdıktan sonra elimden bırakamadığım zamanları iyi hatırlıyorum. Sisler bulvarı, an gelir, cinayet saati gibi pek meşhur şiirlerinin yanında diğer şiirleri de okunmalıdır. Hem de yüksek sesle :)
Geleneğin yoğun şekilde hissedildiği, imgelerin zihni delip geçtiği şiirler okumak istiyorsanız hiç durmayın. Üstada saygıyla!
Şans eseri edindiğim ama çok memnun kaldığım bir kitap oldu. Bence gizli hazinelerden birisi. Sitede okunma oranı epey düşük. Keşke daha çok kişiye ulaşma şansı olsa.
Kitapta beş tane uzun hikaye var. Albay atmaca ile kavgasız bir hayata başlamayı umuyoruz ardından bir idam mahkumu ile hapislerde çürüyoruz. Bir köyde posta memuruna kız bakıp yapıtlarını niye yazdığını anlayamadığımız bir yazarla röportaj yapıyoruz. Konular hoşuma gitti ve okuması çok keyifliydi. Yazarın diline zaten diyecek bir şey yok. Bu konuda çok usta olduğu zaten belli.
Kısacası bu kitabı okuyun. Mutlaka tavsiye ediyorum.
