Müsveddeler de vardır!
Kimseye yük olmamak bir ahlak dersidir; ben kimseye yük olmuyorum! Ben kendi ekmeğimi kazanıp yiyorum; doğru, kuru bir parça ekmek, hatta kararmış ekmek; ama çalışarak kazanılmış yasal ve hile hurda yapmadan elde edilmiş bir ekmek. Ne yapayım! Yazıları temize çekme işiyle az kazandığımı bende biliyorum; yinede gurur duyuyorum bundan; çalışıyorum, ter döküyorum. Ama sonuçta gerçekten böyle; yazı temize çekiyorum! Günah değil ya yazı temize çekmek? "Zaten o yazı temize çeker!", " Bu memur müsveddesi var ya," derler, "yazı temize çeker!" Bunda onursuz bir şey var mı? ...Fakat herkes eser verecek olsaydı, kim yazıları temize çekecekti? Yani biliyorum bana gerek olduğunu, vazgeçilmez olduğumu ve insanların saçmalıklarına kulak asmamak gerektiğini. Ama ne yazık ki müsvedde diyerek bir benzerlik buluyorlar! Tamam da bu müsvedde lazım size, bu müsvedde işinize yarıyor, bu müsvedde sayasinde işler yolunda gidiyor, bu müsveddeye ikramiye vermeniz lazım; müsvedde olsa bile! (Devuşkin bile yolunda ya jnknmjmj)
Müsveddeler 2
Bir mutluluk şiiri yazamamaktan dolayı
İmlâmı iyice bozsam da farketmez artık.
Kime ne "de-da"ları ayırmasam?
Noktalarda durmasam,
Bir ünleme koşsam yalnızca,
Sonu uçmak olan bir çığlığa.
Kime ne anlatarak bitirsem hayatımı?
Ölüme de bir şiir yamar nasıl olsa birileri artık.
Sayfa 58Kitabı okudu
Müsveddeler 2
İyi niyetli ve sevimli bir kızdan kalanlar
Sallanıyor durmadan boş salıncaklarda
"Üzgünüm" diyor,
Bir mutluluk şiiri yazamam bu saatten sonra!
Sayfa 56Kitabı okudu
Müsveddeler 1
Sakarım, sık sık çarpar deviririm yazgımı
İçimdeki suyu döktükten sonra işte, ondan sonra
Şikayetim yok, rahatım.
Taşralı ve safım.
Sayfa 54Kitabı okudu
Müsveddeler
Lokum getirmişti ve kitap,
Ben ruhunu getirsin istemiştim oysa.
Sayfa 60 - metisKitabı okudu
Müsveddeler
Annemin temizlik günleri gibiyim
Yorgun, solgun ve beyaz.
Kardeşim ayağını sallıyor sevdiği şarkılarda
Birini çok sevmek gibiyim
Sütle siliyor tozlarımı kardeşim.
Kestane pişiririz diyoruz kışa sobada
Hayallerimiz çatlıyor sonra, çıtırdıyoruz, kızarıyoruz.
Sayfa 59 - metisKitabı okudu
Müsveddeler
Sevdiğim adamlar çarpıyor camlarıma
Bir kelebek gibi kocaman, kara
Pervazlarımda kuruyorlar sonra
Begonya tozlanıyor,
Unutmanın gözyaşları sanki bu tozlar.
Sayfa 59 - metisKitabı okudu