Vee işte o müthiş cümleler ;
"Kafam cam kırıklarıyla dolu doktor.
Bu nedenle beynimin her hareketinde düşüncelerim acıyor, anlıyor musun ? Bütün hayatımca bu cam kırıklarını beyin zarımın üzerinde taşımak ve onları oynatmadan son derece hesaplı düşünmek zorundayım..."
Tehlikeli Oyunlar (syf 333)
Benim dikkatimi çeken diğer bir nokta ise, öğrencilerin genelde burjuva toplumuna karşı konum almalarıdır. Fakat bu tepki ne bilimselliğe, ne de devrimci anlayışa dayanıyor. Aksine biçimsel, görünümde ve özentiden ibaret. Bu yüzden tepkinin dışa yansıması, genelde burjuva prestij sembollerini reddetmek biçiminde kendini gösteriyor. Burjuvaziden farklı kitaplar okuyor, burjuvaziden farklı giyiniyor, saçlarını kestirmiyor, yıkanmıyor ve burjuvaziye dış görünümü itibarıyle benzemek istemiyorlar. Bunların karşı devrimci, zararlı ve kötü şeyler olduğunu düşünmüyorum. Fakat en kötüsü, nonkonformizm bu biçimsellik içinde kendini tüketiyor. Öğrenciliği sürecince işçi gibi giyinen kişi, okulu bitirdiğinde burjuva ideal yaşamın müthiş bir ev, güzel bir araba ve iyi gelire sahip bir eş diye sıralayabileceğimiz değerlerini benimsiyor: Bütün bunlara sahip olabilmek için de, iyi bir işe ihtiyaç vardır ve tam da bu noktada karar verir.Kendisini oligarşiye pazarlar, çünkü en iyi parayı ödeyen işyerleri oligarşi eksenlidir. Artık, devrim rüyaları son bulur. Devrimci olmak için açlığı, hapis yatmayı, toplumdaki yerinden vazgeçmeyi, işçi semtlerinde ve eğer gerekiyorsa kırsal alanda yaşamayı ve çok çalışıp en kötü koşullarda varolabilmeyi göze almak gerekir. Bütün bunları göze almak içinse, çok kesin ve ilkesel bir karar vermek zorunludur. Bu nedenle öğrencilerin, çok kapsamlı biçimde ve büyük bir fedakarlıkla gerçek devrimciler olmak için yola koyulmaları gerekir.
Camilo Torres
1. BÖLÜM
SAİD NURSÎ, NUR RİSALELERİ VE İLİM
1.1. SAİD NURSÎ’NİN TAHSİL HAYATI
Risale-i Nur müellifinin tahsil hayatı üç aydan başka mevcut olmadığı halde
(...)10
Evet o zât (Said Nursî) daha hal-i sabavette iken ve hiç tahsil yapmadan
zevahiri kurtarmak üzere üç aylık bir tahsil müddeti içinde ulûm-u evvelîn ve âhîrine
ve ledünniyat ve
Baby Reindeer
az önce bitirdim ama o da beni bitirdi.
son zamanlarda izlediğim en etkileyici yapımdı. bağlanmak, hayallerin peşinden koşarken yapılan fedakarlıklar, hata üstüne hata yapıp tekrar başa dönmek, yitirilen özgüven, kırılan umutlar, küçük avuntular... oyunculuk da muhteşemdi. hele o itiraf sahnesindeki performans müthişti.
yaşanan travmaların insana neler yaptırabileceği ve neler yaşatabileceği üzerine müthiş bir dram. Üstelik gerçek bir olaydan uyarlama. herşey dozunda, her şey olması gerektiği gibiydi. ne eksik ne fazla. ayrıca kurgunun ve diyalogların da oldukça başarılı olduğunu eklemeden geçmeyeyim.
UZAYLI KOCAKARI
(Ursula K. Le Guin - 1976)
Menapoz, akla gelebilecek en cazibesiz konu herhalde; bu da ilginç, çünkü menopoz hâlâ bir tür tabu kırıntısına sahip olan pek az konudan biri. Menopozdan ciddi bir biçimde söz etmek, genellikle huzursuz bir sessizlikle karşılanır; alaycı bir atıf ise rahatlamış kıkırdamalarla. Sessizlik ve kıkırdama;
CEM MUHABBETİ
Alevilik ve İstismar Edilen Değerler
Zahir ilmi çoktur mahluka satar
Ellerin bağında şakıyıp öter
Varma yakınına yakandan tutar
Hakkın dergâhından düşürür seni
War never changes
Çok iyi dizi. Özellikle final bölümü beni çok etkiledi.
Fallout bir video oyun evreni. Bu evreni hiç bilmeme rağmen diziyi izlemek oldukça keyifliydi. Post-apocalyptic evrenleri seviyorsanız kesinlikle izlemenizi öneriyorum.
Evren Amerika ve Çin arasında geçen kaynak savaşları sonucunda atılan nükleer bombalar sonucu oluşuyor. Biz bu savaştan 200 yıl sonrasını izliyoruz. Konu kaynak savaşları olunca elbette politik taraflar kapitalistler ve komünistler. Bölümlerde de bu alt temaya değiniliyor.
Ana karakterlerin hikayeleri oldukça sıradan aslında. Sığınak 33'ten bir kızın babası kaçırılır ve onun peşine düşer, çeşitli insanlarla tanışır ve hiç bilmediği vahşi dünyayı anlamaya çalışı. Lucy ile empati kurmamın sebebi bu dünyanın benim için de yeni olması sanırım. Bunun yanında diğer iki karakterin de (Maximus ve Ghoul) hikayelerinin arka planlarını izliyoruz ve finalde müthiş bir birleşme gerçekleşiyor. Konu işlenirken evrenin giderek açılmasından da çok etkilendim.
Dizide göreceğiniz her yapının kendince bir gayesi var ve yüzeydeki insanların da tek gayesi o ağır koşullarda hayatta kalmaya çalışmak. Kaçınılmaz son elbette ki savaş. İzlerken bir taraf seçmek pek mümkün değil. Tıpkı insanlık gibi herkes kendi doğrularınca bir birliktelik oluşturmaya çalışıyor. Lucy'nin de geldiği son nokta bildiği tüm doğruların en temelinden sarsılması oluyor. Ve onun için yeni bir macera başlıyor.
"Batı İran'ı ezmek istemez, hatta sever"
Ş.Teoman Duralı
Daha önce "Lübnan bataklık olur" diyerek uyarmıştı. Felsefe profesörü Teoman Duralı şimdi de "Lübnan savaşı İran'a saldırının ön hazırlığı mı" sorusunu yanıtlıyor. "Yahudilerin en çok sevmeleri gereken millet Fars milleti olması lazım"
(Gamze's version)
Ben de yapmalıyım diye düşündüm çok eğlenceli çünkü:))
♡ ben Gamze genellikle kullanılan bir lakabım yok ki lakap kullanmayı pek seven biri değilimdir
♡ oğlak burcuyum ve INFP'yim (testi michaelcaloz'dan yapmıştım muhtemelen dogrudur ama INFP olduğuma şaşırmadım değil)
♡ Taylor Swift aşığıyım, bağımlılıkların en
ZEYNEP
@zzynp_okuyanbiri
·13 Nisan 22:58
Gece gece durduk yere böyle bir istek geldi
(eklemeler yaptım kısa oldu çünkü)
❀ben zeynep (𝑻𝒂𝒚𝒍𝒐𝒓’𝒔 𝑽𝒆𝒓𝒔𝒊𝒐𝒏)
❀ taylora bağımlıyım ha bu arada favori albümüm reputation ben daha çok bağıra bağıra şarkı söyleyen tıplerdenim
❀ Spotify ilacım
❀ tdknin içinden geçmem bilmediğim anlamına gelmiyor
❀ Harry potter serisini ne kadar sevsemde hala
Müthiş bi güvensizlik hakim toplumda ve çok belirginleşti son dönemlerde.
Hırçınlık da aldı başını gidiyor.
Tevazu ve Kibir
*TEVAZU-KİBİR*
Bugünlerde bazı kavramlar, değerler üzerine düşünüp kafa yormak, konu üzerine biraz çalışma yapmak hoşuma gidiyor. Bugün tevazu ve kibir üzerine düşündüm.Gerçekten tevazu sahibi miyiz? yoksa o tevazu perdesinin ardında kocaman bir kibir abidesi mi duruyor?
Öncelikle bu kavramların ne anlama geldiğini öğrendim. Ve bazı düşünceler