Sadece muzik vardi, duyulan. Gerisi sagirlar icin bir tiyatro... Kim kimi duymustu ki zaten, bugune kadar? Kim kimin cigligina kosmustu ki? Komsularinin hickiriklarini duymazdan gelen insanlarin kaderinde sessizce aglamak vardi. Dunyada yardim istenecek kimse yoktu. Hicbir zaman da olmamisti. Gonullu yardim kuruluslari doyuruyordu belki birkac yuz bin kisiyi, ama duyabiliyor muydu, karnini bayat yemeklerle doldurdugu insanlarin haykirislarini?..