Hala kolona yaslanmış duruyordu. Ona doğru birkaç adım atıp iyice yaklaştım.
"Yol arkadaşı..." Diye mırıldandım. İlk kez kendi rızamla onun bu kadar yakınındaydım.
Çünkü insanların yaptığı tam olarak buydu; kendi günahlarını başkalarının günahlarıyla örtmek ve o günahı işlemediği için şükretmek ama tanrılarından istedikleri her şeyi dilenmek.
"Korkuyla ilgili anlaşılmayan şey şuydu, korkunun sizi yönetip yönetmeyeceği. Ve bazı korkular ne kadar kuvvetli olursa olsun ben üzerine doğru koşmayı tercih ederdim. Belki de delik diye bahsettikleri şey tam olarak buydu."
Çünkü insanlar böyleydi. Paketleri sever ve kendi acılarıyla ilgilenirler. Eğer ağlamıyorsanız sizin hiçbir şeye ihtiyacınız olmadığını savunurlar ve onların acıları da mutlulukları da sizinkilerden bir beden büyüktür.