Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.26
nobody
nobody
@n0b0dy
Atatürk Üniversitesi
26 Ağustos
85 okur puanı
Mayıs 2020 tarihinde katıldı
Kitap sitelerindeki tanıtımında "yetişkinlerin düzenine karşı olan isyanını başarılı dil ile aktarıyor" ibaresi geçtiği için ümitlenerek alsam da beklentimi karşılamadı. Dilinin pek başarılı olduğu söylenemez, sıkça tekrar edilen yerler beni oldukça sıktı. ("Buna bittim." cümlesinin sürekli tekrarlanması, "pis,moruk,nefret..." kelimelerinin ve tekdüze cümlelerin fazlalığı...)
Sürekli telefonda görüşme isteği; Holden'ın çoğu zaman buluşma saatinden 2 saat erken buluşma yerinde bulunması ve vakit geçirmek için amaçsız ve sıkıcı şeyler bulması; ergen hayatına odaklanan kitapta herhangi hayat felsefesinin bulunmaması; hayata dair pek öğretici anlayışın olmaması gibi nedenlerden dolayı da kitabı teknik açıdan başarısız kılıyor.
Nuri Bilge Ceylan filmleri gibi aksiyon ile yaşam öğretisi arasında kalmış ama ikisini de hissettiremeyen, Holen'ın üç gününe odaklı, okumasaymışım da olurmuş diyeceğiniz eser. Bunun yerine Şeker Portakalı, Delifişek, Güneşi Uyandıralım, Siddhartha gibi kitaplar okunur ve para daha iyi kitaplarda değerlendirilebilir.
-Jerome_David_Salinger608.jpg){kind=small}
İran edebiyatının güzide isimlerinden Samed Behrengi. İçinde 11 öykü-masal bulunuyor ve her öykü, okuyana farklı mesajlar verip okuyanını farklı diyarlara götürüyor. Yazar 'Bir Günlük Düş ve Gerçek'te varlığın yokluğunu, yokluğun varlığını; 'Kel Güvercin'de sosyal statüyü; 'Yıldız ile Konuşan Bebek'te bulunduğunuz yere ait olmamayı; 'Küçük Kara Balık'ta tabu ve sınırları yıkmayı; 'Sevgi Masalı'nda fedakârlığı karşımıza çıkarıyor. Bu yönüyle de Behrengi bize, aykırı-sorgulayan-karşı gelen-direnen biri olduğunu gösteriyor. Zira bu yazılarını Şah yönetimine karşı başkaldırı argümanı olarak kullanmış, 28 yaşındayken Aras Nehri'nde ölü bulunmuş, ölümü şüpheyle karşılanmış biridir. Ben okurken keyif aldım, sizin de alacağınızı düşünüyorum.
ABD'de siyahi George Floyd'un öldürülmesiyle başlayan ırkçılık olaylarına denk gelen bugünler, kitapta da görüleceği üzere, bize bu utanç tablosunun geçmişten miras kaldığını gösteriyor.
Roman hapishane görevlisi Paul ile siyahi mahkum John Coffey etrafında gelişiyor. İki kız çocuğuna tecavüzden suçlu bulunan John; Paul, hapishane müdürünün eşi
Okur Takip Önerileri
Hani Neil Armstorng "Benim için küçük, insanlık için büyük adım." demişti ya ben de bu kitap için "Hacim açısından küçük ama içerik açısından büyük eser." diyorum. İçinde 11 tarihi şahsiyetle bir nevi zamanda yolculuk yaparak oluşturulmuş mülakat-röportaj tarzında yazı ve çizimler var. Yazar, takdim yazısında "Kitap okumanın bir nevi randevu olduğu, bu randevunun hemen her zaman dertleşme ve / yahut deva arayışı anlamına geldiği kabulüyle hareket ediyorum." diyor; bu kitap anlatılmaz okunur diyerek randevuma / dertleşmeme alıntılarla devam ediyorum.
* Seni özgürleşmeye yöneltmeyen kimse,sana hiçbir şey öğretmiyordur.
* Dili,dini,rengi ne olursa olsun,iyiler iyidir. Benim Kabe'm insandır.
* Yaşam,onun sağlamasını yapamayacağımız kadar kısa.
* Size cazip,teskin edici,kolay veya tatminkar gelen şeyleri; tüm insanlığın uyması gereken yaşam formülü sayamazsınız.
* Kimin kalbi varsa o acı çekecektir.
* Sıradan insanlar emir ve yasaklara karşı gelemez.
* İnsanlar vicdanı kendilerinde değil başkalarında ararlar.
* Sizi hatırlayan son insan da öldüğünde gerçekten yalnız kalırsınız.
* İnsan doğup insan ölmek kolay değil.
* Nefret ettiğin insanla iyi geçinme çabasına siz medeniyet diyorsunuz,ben sahtekarlık diyorum.
* İnsanlar adaletsizliği sadece kendi başlarına gelince dert ediyorlar.
Özgürlük Yolları üçlemesinin ilk kitabı. Sartre'ın reddeden kişiliği eserine yansımış diyebilirim. (Partiyi, Nobel Ödülü'nü, aileyi, sistemleri vs reddetmiştir.)
Romanın kahramanlarından Mathieu, evliliğe karşı birlikte yaşamayı savunan ve bunu özgürlük sayan; çocuk yapmayı ve toplumun istediği biri olmayı reddeden; bağlanmaya karşı biridir. Marcelle'yi sevmekte ve onunla birlikte yaşamaktadır. Marcelle ise başta, sevdiği adam olan Mathieu gibi çocuğa ve evliliğe karşı olsa da hamile kaldığını öğrenince duyguları değişir. Diğer kahramanlardan Daniel ise hayranlık duyduğu Mathieu'yu kıskanmakta ve küçük oyunlarla hem onu ezmek hem de Marcelle'ye sahip olmak istemektedir. Roman bu üçlü ve yan karakterler etrafında, iki günlük zaman diliminde, yer yer ağır ilerliyor.
Okurken şunları sorguladım: Gerçekten kendi zevkimiz için, fikrini almadığımız "varlığa" (çocuğa) neden olmak ne kadar doğru? (Bir kere daha 'antinatalist' olmamdan dolayı mutluluk duyduğumu belirtmeliyim.) Vicdan ve merhamet, birine neden olduktan sonra ona mutluluk-güzellik-iyilik yanında acı-kötülük de mi vermektir yoksa birinin mutluluğun-güzelliğin-iyiliğin yanında acı-kötülük de çekeceğini görüp ona hiç neden olmamak mıdır? Vicdan, 'varlık'tan önce mi sonra mı ortaya çıkan şeydir? Okunup üzerine ekonomiden sosyolojiye, psikolojiden felsefeye, politikadan teolojiye birçok alanda tartışılması gereken kitap olduğunu düşünüyorum.
'Kuzgun' filmiyle tanıştığım yazarın bu kitabında yer yer (özellikle sonlara doğru işkence halini aldı) sıkıldım, yer yer Kemal Sunal filmlerinden sahne izliyormuş gibi oldum. İçinde oldukça güzel hikayelerin yanı sıra gezi yazısına, denemeye kaçan hikaye denmeyecek yazılar da mevcut. Okunacak kitap yoksa ya da yoğun tempoya biraz ara vermek için hikaye hikaye okunmayacaksa öncelik başka eserler olacak şekilde, ötelenerek okunmalı diye düşünüyorum.
Alıntılar:
Geçmişteki mutlu anılar bugünün acısıdır.
Ölüm adındaki bu gizeme dört nala koşuyoruz.
Bazen insanın vicdanı öyle büyük yükün altında ezilir ki kişi bu yükten ancak mezarda kurtulabilir.
Kimi zaman hakikat, kurgudan daha tuhaftır.
Erkeğin kadından birkaç hatta on küsür yaş büyük olmasını toplum olağan karşılarken tersine sıcak bakmıyordu.
Toplumun görüşleri ezberlenmiş saçmalıklardan ibarettir.
İnsanlar karışık olmayan şeylere ilgi göstermez.
Tarih, bilimin önünü tıkayan bilim insanlarıyla doludur.
İnsanın alışkanlıklarının kölesi olduğundan ve hayatındaki öncelikleri alışkanlıklarının belirlediğinden kuşkum yoktu. (Suç ve Ceza'da geçen "İnsanoğlu denen aşağılık yaratığın alışamayacağı hiçbir şey yok galiba..." cümlesi aklıma geldi.)
Ayrıca eserde, okuyunca eğitim sistemimizi hatırlatan "Procrustes'in Yatağı" kavramıyla tanıştım. ( Tarih boyunca tek tip insan toplumu üretme projesi ve dogmatizm simgesi.)
'Allah İle Aldatmak' kitabıyla tanıdığım ve programlarını ilgiyle izlediğim yazar, bu kitabında odak noktasına şunu alıyor: İnsanların yaratıcı'ya inanıp deist olması yaratan'a inanmayıp ateist olmalarından daha iyidir.
Deistlere göre hiçbir şey tesadüf değildir, yaratıcı var, yaratanı bilmek için aracılara (kitap, peygamber, alim, şeyh, kanaat önderi vs) gerek yoktur, aklımızla yaratıcıyı bilip iyi davranışlarda bulunuruz bunun için kimsenin öğretilerine-aracılığına gerek yok, kutsal kitaplar ve peygamberlik birileri tarafından insanlığı sömürmenin aracı haline getirilmiştir...
Yaşar Nuri Öztürk bu görüşlerden yola çıkıp dini insanlığa pranga haline getiren 'dinci'leri, din simsarlarını (dindarları-samimi olanları değil) yerden yere vuruyor ve bu şahısların yaptıkları dolayısıyla sayısız kişinin dinden soğuduğundan dem vuruyor.
Kitapta bir noktaya değinilmemiş, kitap bu bakımdan eksik kalmış bence. Deistler aynı zamanda yaratıcının dünyaya ve olaylara müdahale etmediğine de inanıyorlar; ama bazen iyi ya da kötü, öyle şeyler yaşıyoruz ki bir varlığın müdahale etmediğine inanmamak mümkün olmuyor. (En azından kendi adıma böyle.)
Tanrı'dan Başka İnsanüstü Tanımayan İnanç: DeizmYaşar Nuri Öztürk · Yeni Boyut Yayınları · 2015262 okunma
Charles Bukowski'nin "O benim Tanrı’m" dediği, 'Sadeliğin Efendisi' sayılan John Fante. Yazarla ilk olarak Üzümün Kardeşliği kitabıyla tanışmış ve övüldüğü kadar olmadığı, abartıldığı kanısına varmıştım. Sonra 1933 Berbat Bir Yıldı adında bir kitabının daha bende olduğunu ve okumadığımı hatırladım. Elime alırken, dün bitirdiğim
(Mücerret kelime anlamı olarak 'soyut' demekmiş.)
Başkahraman Ruhi Mücerret 100 yaşında, ölmek isteyip bir türlü öl(e)meyen, kendi tabiriyle "uzatmaları oynayan", arkadaşı Enis Binfiske'yi hayatını kurtararak ölmekten beter eden ve Binfiske tarafından ölümüne kadar bedduasını alan savaş gazisidir. Civan ailesini, sevgilisini, her şeyini
Cumhuriyet dönemi isyan, darbe, kalkışma ve tuzaklarına odaklanan kitap bize farklı bakış açıları aktarıp olayların arka planına göz atmamıza yardımcı oluyor. 60 ve 80 darbeleri, Mustafa Kemal'e birinci Mecliste kurulan tuzak, 28 Şubat darbesi; Erbakan'ın İsviçre'den ani dönüşü, tanınmış ailelerin aldığı roller, rüzgarın yönüne göre tavır alanların acziyetleri, Kenan Evren'in yıllar sonra dahi yaptıklarından pişmanlık duymaması, Alparslan Türkeş'in 60 darbesinin bildirisini okuyan Kurmay Albay olması, 15 Temmuz'daki çelişkiler vs... Tüm bunları ve aslında karşıt-düşman görünen kişiliklerin aynı tarafa hizmet ettiğini okumak insanı üzüyor.
Dünyadaki ve ülkemizdeki gelişmeleri okumak-yorumlamak, bu gelişmeler hakkında yorum geliştirmek isteyenler için bu kitabı ve Erol Mütercimler'in tek sosyal medya hesabı youtube kanalını öneririm.
Beş kitabın tek ciltte toplandığı kitap, puntolarının da biraz küçük olduğu düşünülürse baya hacimli. (Okuyacak olanların göz sağlığına dikkat etmesi lazım :) Normal puntoyla 1300 sayfa civarı olur diye tahmin ediyorum.) Kısaca konusuna değinirsem, gezegeni yok olan Arthur ile arkadaşı Ford'un galaksilerarası yolculukları ve bu yolculuklarda
Kullandığımız paranın aslında köpük / karşılığı olmayan / buhar para olduğunu ve herhangi kriz anında herkesin bankada "dijital" olarak tuttuğu parasını aynı anda çekmeye kalktığında çekemeyeceğini çünkü bankaların paramızı başkasına borç verip üzerinden faiz / kâr aldığını söylesem? Ya da "kazandığımızı vermekle kalmadık bir de
