Kalbin gözyaşlarıyladır ki, bilmenin sevmek olduğunu fark ederiz. Bilmek iktidar kurmak değildir. Bilmek, bilinmek istenene teslimiyetle mümkündür; arzu edilen ötekiyle aradaki mesafeyi kaldırarak, tahakküm ve denetime izin vermeyen bir yakınlık tesis ederek. Böylece hem bilir, hem de biliniriz.
Sayfa 42 - Timaş
Her insan kendi serüven ve sırrını keşfetmek ihtiyacında. Bunun için hayata hayret duygusuyla bakabilmek gerek. Ancak yavaşlama anlarında, telâştan geri durduğumuzda elde edebileceğimiz bir his bu. Hız kestiğimizde düşünmeye başlarız. Yüce olanı hissetmeye başlarız: Zaten o, güzellikte, iyilikte, doğruluk arayışında saklıdır ve hissederiz. Ruh uyuşmasından iyileştiğimizde bir kum tanesinde, bir su damlasında, bir kuş ötüşünde bize göz kırpan yüceliği fark ederiz. Hayret ederiz. Felsefe hayret duygusuyla başlar. Hayret, hayatın sandığımızdan ‘daha büyük, daha derin, daha gerçek’ olduğunu fark etmektir.
Sayfa 38 - Timaş
Okur Takip Önerileri
Gerçeklik dediğimiz şeyin özü bellektir. Maupassant’ın dediği gibi, “Gözlerimizi yalnız ve yalnız, bizden önceki insanların baktığımız nesne hakkında ne düşündüklerinin hatırasıyla kullanmaya alışığızdır.” Sıkı cümle değil mi?
Sayfa 34 - Timaş
"... bütün dünyam kafamın içinde; ama kafamın bir dünyası yok.”
Sel
