Edebi Fikir Sayfasi
Nazan Yahut Gülce

– Anne.
Bağırmadım. Bağırmadan söyledim, bağırmadan seslendim. Anneme. Zaten duymak isteyene bağırmak saygısızlık olur. Annem beni duymak ister ve hep duyar. Annem yavaş yavaş gelip kapının önünde birkaç saniye bekledikten sonra, birkaç saniyede kendini toparlar annem, belki üstünü başını, belki halini duygularını, bilmem,
Haklısın ben çok değiştim ya sen başkalarıyla nasıl seviştin?
Selam...
Siz suan da bu yazıyı okurken ben yüksek ihtimal olmicam cidden ben burada çok güzel insanlar tanıdım hepsi benim için ayrı ayrı çok değerli..hepinize yaptığınız şeylerden dolayı sonsuz teşekkür ederim.. sizinle tanışmak benim en büyük şanslarımdan biriydi... siz bana 2. Aile oldunuz...görüşmek üzere..
Ayrıca..
Verselerdi bir ömür daha, yine
Serin bir güz sabahı çiftlik sessiz bir karanlık içinde büyük kardeşim uyanmıştır annemle konuşuyorlar
Zübeyde hanım - Al şunu da oğlum iyi sarın bugün hava sert terlersen sakın hemen soyunma hastalanırsın sonra hemen su içme dokunur sana.
Mustafa (Kemal) - Merak etme anne dayım bir çanta getirecek de burada mı o ?
Zübeyde hanım- Şurada oğlum
Bu hikayeyi dün babamdan dinledim bugün sizin için yazıya döktüm :)
Bir gün birbirini tanımayan zeki bir genç adamla yaşlı bir adam tesadüfen beraber yürüyerek bir yolculuğa çıkmışlar. Yolculuk uzun ve bir süre sonra yorulmuşlar. Genç adam yaşlı adama "Amca sana karşı saygımı yitirmemekle birlikte bir şey söyleyebilir miyim? İkimiz de yorulduk. Yolun kalanının bir kısmını sen beni sırtında taşı sonra ben
"Haklısın o uçurumun sesi kulakla duyulmaz. Yürekle duyulur. Nasıl ki gözler sade bir kez görür, ondan gayrı hep yürek görürse, işte o misal sade yürek duyar. Aslında her uçurum konuşur kızım, her uçurum..."
