Böyle bir kahvaltı daveti ...Ne bilem hiç olmadı
Duyduklarını anlatma BEN'i anlat.
O her şeyden bağımsızdır...
Gönülden gel bize...
Maziyi,
tarihi,
rivayetleri,
efsaneleri çok dinledik.
Var ise o yüce gönül sende,
Al gönlünü kahvaltıya gel bize.
Alıntı
Bu arada Kuvâyı Milliye propagandacıları Akşehir'den Ali Emmi'nin seçilmesini istiyorlardı. Bu düşünce kendisine açıldığı gün Ali Emmi önce şaşırdı, sonra da üzüldü. Bunu açıkça söylemeden yapamadı.
"Kusura bakma Binbaşım ya, olacak iş değel bu. Bula bula beni mi buldunuz?"
Binbaşı biraz sertçe:
"Ne demek bula bula seni bulmak Ali Emmi?" dediyse de Ali Emmi aldırmadan cevap verdi:
"Ne demek olacak hay herif? Ben bi garip ümmüyüm; Topal Salim'in kahvede bilem iki lafı biraraya getiremem. Varıp da koca Meclis'te mi konuşacan? Hem de harp darp üzerine, devlet millet üzerine ha?.. Neredeyse, zevklenecek adam mı bulamadın deyecem.. üstelik bi de yaş yetmiş iş bitmiş!.."
Binbaşı bıyıklarını dişleyip duruyor, ne diyeceğini bilemiyordu. Mırıldandı:
"Amma Ali Emmi senin bunca emeğin geçti bu işe. Bu kadar çalıştın, bir sürü tehlikeyi göze aldın."
Binbaşı, Ali Emmi'nin gözündeki bütün ciddiyetini kaybetmişti.
"Kak ülen sen de.. Çolak Salih benden çok çalıştı. Maksadınız mükafat dağıtmaksa ona gidin, benden önce. Yoksa siz her dediğinize eyvallah deyip susacak adam mı ararsınız? Muradınız buysa da yanlış kapı çaldın oğul. Hem sen bana de bakayım; neye Reis Bey'e başvurmazsınız?"
Sayfa 287Kitabı okudu
Kader (Kendimden)
Yaşadıklarımızdan ders almadan, doğrunun farkına varamayız....
Gülmedin ulan kader bir gün yüzüme
Dağına taşına boran mı oldum
Her gün başka dert vurdun sırtıma
Bağına bahçene kıran mı oldum
Ezelimden başladı çile yarışı
Görmemişim böyle dağın karını,
Ben ne bilem kara sevdan adını,
Tutulur dil gönül şaşar yanarsın,
Eloğludur alıverir aklını,
Düşe kalka sevdalanır kanarsın.
Yok Bende (Kendimden ) Şiir denemesi
Senden sonrası artık ölüm kokuyor
Yaşamanın bir anlamı yok bende.
Sensiz doğan güneş cana batıyor
Sabahın gecenin farkı yok bende
Seninle unuttum ben geçmişimi
Güvendim sana döktüm içimi
Gittin; kaybettim duruşumu açımı
en az benim kadar
mücadele etmeyi bilem birine
ihtiyacım var
ayakta kalmanın fazla ağır geldiği günlerde ayaklarımı
kucağında tutmaya razı birine
daha ben bile ne istediğimi bilmezken
tam da ihtiyacım olanı veren biri
konuşmasam bile
beni anlayan
istediğim bu işte
-ihtiyacım olan sevgi
Sayfa 74Kitabı okudu
