Bütün Yönleriyle Kürt Meselesi...
ZENDPRESS – Geçmişte solcu ve sosyalistler “Türkiye halkları” veya “Kürt halkı” deyimi için uzun mücadele verip, acı çektiler. Yolu açtılar. İslâmî kesim o dönemde sadece inkârcı değil, aynı zamanda solculara karşı aktif güçtü. Bugün ise Kürt meselesi mevzuunda İslâmî kesim yazıp çiziyor. Nasıl samimi olunur?.. Üstelik İran örneği de ortada. Çünkü
Nefsini bilen Rabbini bilir - Garib Çoban
Madem insan kulağından beslenir ve kainat asla boşluk kabul etmez.
Ey garip sen de vücudun ülkesini boş bırakmayıp ateş-i aşkla âh eyle dem be dem.
Seyahat ediniz ki tertemiz olasınız zira suyun bile bir yerde çok kaldığında tadı, rengi, kokusu bozulur, güzelliği kaybolur.
O gül yaprağı toprağa düştüğünden beri yüreğimiz kor, içimiz Kerbelâ
İmdi dünyada hazza göre acı ve ıstırap üreten daha fazla şey vardır. Keza büyük zihinsel yetenekler, sahibini başka insanlara ve onların yaptıklarına yabancılaştırma eğilimi içerisindedir; çünkü bir insan ne kadar kendisine ve kendisinde olana sahipse başkalarında o kadar az şey bulabilecektir; ve onların haz duydukları yüzlerce şey ona yavan ve yüzeysel gelecektir. Şu halde belki de kendisini her yerde hissettiren telafi yasasının bir başka veçhesi bu-, rada da hükmünü yürütür. Kim bilir ne kadar çok “dar kafalı insan aslında en mutlu insandır, her ne kadar talihin- | de gıpta edilebilecek hiçbir şey yoksa da” denildiğine ve belli bir haklılık payıyla denildiğine tanık olunmuştur.
Sayfa 55 - Say
Serap’ın sesinde ne var?
Kirpiklerini yere düşürmemek için bin yıldır hep ötelere bakan bir halkın alın çizgileri var. Akşamları kendisi, sabahları başkası, iki dilli eşikler var Serap’ın sesinde. Bir gökyüzü var, altındaki acılardan mağrur, bin yıldır kimsenin bir yere sığdıramadığı. Sesini başka sesler içinde yeni yeni duymaya başlayan o çekinik kadınların çocuk
Serap'ın Sesinde Ne Var ? - Şükrü Erbaş
Şükrü Erbaş' ın "Serap 'ın Sesinde Ne var ?" adlı şiirinde bahsettiği Serap Sönmez'in sesinden iki güzel parca .
1. youtu.be/V_RZQTXEZ54
2.youtu.be/pkZChmnN7gQ
Kirpiklerini yere düşürmemek için bin yıldır hep ötelere bakan bir halkın alın çizgileri var. Akşamları kendisi, sabahları başkası, iki dilli eşikler var Serap’ın sesinde...
Celal Güzelses’in Kürtçe söyleyemediği bütün türküler var Serap’ın sesinde.
Serap’ın sesinde ay ışığı var, bulut var, puhu kuşları var
...
Serap’ın sesinde yeni cümle kurmaya başlayan bir alfabe var. O sitem var, bize dilimizi gösteren. Sonu hep iyi biten masallar var, içinde bir tek silah olmayan. Tarihin acı yükü; bizim başımızı çevirmemiz; kendini öteki kadar sevme güzelliği; ete kemiğe bürünmüş onur; bize hayalsizliğimizi gösteren haklılık; birbirinde eriyen iki beden; yaşamayı hak etmenin hazzı; Mardin garajında gazoz kapaklarıyla düş kuran o adamın geleceği var Serap’ın sesinde
...
Kemal’in annesine öğretmeye çalıştığı Türkçe; oğlumun döne döne Dergûş’u dinlemesi var. Serap’ın sesinde, üç aylık çocuğunu memesiyle boğan annenin saklanmasındaki dehşet var. Acı değil yine de tanrısı; korku, tapınağı değil. Doğanın uyanması Serap’ın sesi. Yağmurun güneşe gamzeler açması… Sur dibindeki çocukların okula gitmesi var Serap’ın sesinde. Terli terli içilen sular var. Ay ışığının çektiği perdeleri yalnızca seher yelinin açması; bize kendimizi sevmeyi öğretecek o tılsım var, ki elimiz iyilikle değsin başkasına… Anlamaktan ötesi var.
Serap’ın sesinde ateşe tutulmuş barış var.
