"Allah Bu Kadar Merhametliyse Neden Kuran'da Akıl Almaz Cehennem Azaplarından Bahsediyor?"
Eğer size şöyle bir duyuru yapılsa: "Bir saat içinde şehre yakıp yıkıcı bir kasırga gelecek, eşyalarınızı toplayın ve şehri terkedin!" Bu duyuruya verilecek mantıklı bir yanıt ne olabilir?
A şıkkı: "Ah inanmıyorum ya, kasırgalardan
Kafadaki Dünya-Bir Akıl Hastanesi
‘Tarihin çok daha derinlerde yatan ve çok daha özgün nitelikteki itici gücünden,başka deyişle insanların daha yüksek bir hayvan türü olan kitle ile birleşmek ve bu kitle içerisinde kendilerini,sanki tek bir insan bile hiç yaşamamışçasına yitirmek içgüdülerinden haberleri yoktu.Çünkü okumuş kişilerdi;okumuşluk ise,bireyin kendi içindeki kitleye
Sayfa 500Kitabı okudu
Kimlikler
Lisedeyim, cuma günleri son iki saat fizik. Daha çok baktığı güvercinleri anlatan bir öğretmenimiz var. Sınıfta bulunan öğrenci sayısı ile pek ilgilenmediği için kaçardım.
En kısa yoldan cuma pazarında alıyorum soluğu. Rumen’ler geliyor beraberlerinde taşıdıkları öteberiyi satmaya çalışıyor. Aynı pazarda dedem de tezgâh açar, dar bir sokakta
Sevgisizlikten Ölürüz...
İnsan ne ile yaşar. Ne gerekir insanın hayata tutunabilmesi için. Önce gerçekten sevmenin ne olduğunu bilen ebeveynler. Peki sevgi nedir nasıl aktarılmalıdır karşı tarafa.
Neden varlığımız doğduğumuz andan hatta anne karnına cenin olarak düştüğümüz ilk evreden bu yana hayatta kalmak için tutunmak için yaşamak için sebepler arar. Tabiki ilâhi bir
Var Yok gibi
Bu ne yaman sorular mış böyle,
derinlerde kalan
Var mıyım ,yok muyum,
olur muyum olmaz mıyım.
Ne kadar sürecek böyle
Etrafta sadece bedenler..
Yaşayan mı var ? Varsa kimler?
İnsan ne demektir ki ?
Var mı bilen?
Kendimize dürüst olmalı önce ,
Yok demek nafile Allah görünce,
Yaradan'a bile verilmezken önem,
Yaratılan'a beklenirmi ki incelik bu dem?
Varsın bizim yolumuz ters olsun
Onların bahçelerine çıkmasın
Dağlara çıksın yolumuz, dönmeyeceğiz..
Onların yoluna giren Taş olsun..
Herkeste aynı zihin, aynı bakış,
Farkında olmak için çalış..
Kimsenin düşüncesi ile değil
Senin kalbinle aksın, hayat denen bu akış...
Orhan Ongulu
Adına yaşam kavgası denen kavgayı karnımızı doyurmak ve sevebilmek uğruna olduğu kadar, içimizdeki kitleyi öldürmek uğruna da veririz. Kimi koşullar altında bu kitle, bireyi bencillikten tümüyle uzak, dahası kendi yararına aykırı davranışlara dek götürebilir. İnsanlık, bir kavram olarak bulunmadan ve sulandırılmadan çok önce, kitle olarak vardı. Bu kitle vahşi, coşkun, kocaman ve sımsıcak bir hayvan gibi hepimizin içinde derinlerde bir anafor gibi kaynar. Kitle, yaşına karşın, dünyanın en genç hayvanı, en öz yaratığı, ereği ve geleceğidir. Onun üzerine hiçbir bilgimiz yok; hala bir birey olduğumuz varsayımıyla yaşamaktayız. Kimi zaman kitle, gök gürültüsünden örülü bir fırtına içinde her damlanın yaşadığı ve aynı şeyi istediği coşkun bir okyanus gibi saldırı üzerimize. Bu saldırının hemen ardından parçalanıp gitme alışkanlığını henüz koruduğu için fırtına geçince yine biz olarak, zavallı ve bırakılmış şeytancıklar olarak kalırız. Bir zamanlar bu denli çok, bu denli büyük, bu denli bütün olduğumuzu anılarımıza sığdıramayız bir türlü. … Bir gün gelecek, kitle artık parçalanamaz olacak; belki de önce bir ülkede başlayacak, sonra orayı çıkış noktası yapıp çevresinde ne varsa yutarak ilerleyecek; ta ki artık Ben, Sen, O kavramı değil, ama yalnızca kitle var olacağından, kitlenin varlığına ilişkin tüm kuşkular ortadan kalkana dek.
