Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.26
Ruhunuzu besleyecek ve hatta hayatınızı kurtaracak bir hikaye!
Maëlle her şeyi kontrol altında tutmaya çalışan, yogun tempoda koşturmaktan kendi mutluluğunu önceliği yapmayı unutmuş, Parisli mutsuz bir kadındır. En yakın arkadaşı Romane ile buluştuğunda öğrendiği gerçek sonucunda bir seçim yapmak zorunda kalır ve ondan istenen uzun, zorlu bir yolculuğa çıkar. Böylece mutluluğa giden hikayesi de başlamış olur. Tam da Tolstoy'un dediği gibi, "Tüm muhteşem hikayeler iki şekilde başlar: Ya biri bir yolculuğa çıkar ya da şehre bir yabancı gelir."
Kitap akıcı bir uslupla yazılmış,analizler ruha ince ince işleniyor,okurken ana karakter Maëlle ile beraber kendim de farklı bakış açısına büründüm.neredeyse her sayfada cümlelerin altını çizdim.
"Dalgalara engel olamazsınız,ancak sörf yapmayı öğrenebilirsiniz." Joseph goldsteın
Bazen düşüncelerimizin esiri oluyoruz,robotik bir şekilde davranıyoruz ve bunu rutin haline getiriyoruz rahatsız dahi olmuyoruz. Biz neden bu haldeyiz? Çünkü sevgimiz,odağımız dağınık,iş güç o,bu derken kendimizi unutuyoruz. Önceliğimiz biz olduğunda, özümüze döndüğümüzde,kendimiz olduğumuzda kendimize değer veririz ve kuş gibi hafifleriz.
"İyileşmek, içimizde mükemmel bir yer olduğunu anlamak demektir. O yeri bulmak için hissetmek yeterlidir." S.180
Kendinle arkadaş olduğunda artık yalnızlıktan korkmazsın.
Hepinize bilinçli okumalar sevgili okurlar :)
Bu arada birisine bir kitap hediye alsam mutlaka seçimimi bu kitaptan yana kullanırım.
9 yıl önce "Evladım onlar put" başlığı ile ilk sayısı çıkan derginin 100. Sayısı yine aynı başlık ve devamında "Evladım onlar hâlâ put ama yıkılıyorlar" sözü ile yayınlanmış. Özellikle ümmet cografyalari nazarında bilhassa Filistin merkezli bu cümle ne kadarda yerinde olmuş.
Bu sayıda bir çok yazar dergi hakkında kişisel kanaatlerini belirtmiş. ( Savaş Ş. Barkçın, Eren Safi, Muhammed yazıcı, Ömer Türker..)
Genel olarak dergi hayatında bir sayı çıkartabilmek için paltosunu satan Orhan Veli Kanık, arabasını satıp "dergiler kapanmak içindir" diyebilen Cemal Süreya gibi nicesinin dergi hayatlarına kısaca yer verilmiş. Derginin genel içeriği dünden bugüne dergi hayatındaki gelişmelerle birlikte dijital dergilerin olumlu ve olumsuz yönleri ele alınmış.
Filistin davası için elimizden gelenler nelerdir? şuanki durumumuz nedir ? neden bu haldeyiz ? gibi kısa yazılarla farkındalık oluşturulmuş.
Sanki Livaneli'yle oturup muhabbet ettik öyle bir kitap. O kadar güzel özetlemiş ki güzelim ülkemi. Geçmişi, şimdiyi, geleceği..
Çok hayıflanarak okudum neden bu haldeyiz nasıl böyle olduk diye diye içim içimi yedi. Biraz kötümserliği abartmış gibi geldi ama düşününce yok yok az bile bu yazılanlar diyorum. Yazarın okuduğum 5. kitabı daha önce okuduğum 4 kitabı roman türündeydi ilk defa farklı bir tür olan kitabını okudum. Romanlarında olduğu gibi bu deneme türü kitabında da dili oldukça sade anlaşılırdı. Kitapta Livaneli'nin genel kültürüne hayran kaldım, şöyle ki kitap kadar hatta belki de kitaptan daha çok kültüründen etkilendim de diyebilirim.Kitapta birkaç yerde fazla mı tekrara düştük acaba demeden geçemedim doğrusu .
Umuyorum ki birgün ülkem çok daha yaşanılır bir yer olsun.
Günümüzde problem olarak neyi görüyorsak aslında temelinde müslüman geçmişimizi tam terk edemeden provan bir modernist olarak yaşamaya çabalamamız hatta buna mecburuz ve başka yaşam tazı mümkün değilmiş gibi vehmetmemiz yüzünden. Aynı şekilde “Bu çağda müslümanca yaşamaya çalışsak bile islam ….konularda nasıl çözüm üretebilecek artık cevap veremez
PUTLAR MI ALACAKARANLIK MI?
-Nietzsche hem üslup hem düşünce bakımından diğer felsefecilerden ayrılan bir isim olduğu konusunda şüphemiz yok. Neden ayrıldığı konusundaki şüphelerinizi bu kitapta bulabilirsiniz. Zira `Putların Alacakaranlığı’ keskin bir biçimde diğerlerini eleştirip Nietzsche’yi bir kenara ayırır.
-‘var olan oluşmaz; oluşan var değildir…’ üstüne uzun uzun düşündüğüm cümlelerden biri. Var olan neydi? Varlık içimizde; gözle göremediğimiz bir gerçeklik mi yoksa etrafımızda dolanan yahut sabit duran bir oluşum mu?
-‘’hakiki dünya bilge, dindar, erdemli kişi için ulaşılabilir— kendisi o dünyanın içinde yaşar, kendisi o dünyadadır’’.
Üstüne düşündüğüm bir diğer cümle. Görmek ile bakmak arasındaki fark belli. Peki, bizler neyi görmek istiyoruz? Var olan dünyada var mıyız? Dünyada var mıyız? Dünya var mı? Bu sorular saçma gelebiliriz fakat Nietzsche için çekiçle kafa kırma sebebi. Benim için de..
-özellikle özgürlük ele alındığında sertçe yüzümüze vuruyor, bazı gerçekleri. O rüyadan ansızın uyandırması hoşuma gidiyor:) neyse.. diyor ki:
‘’Bizim modern özgürlük kavramımız, içgüdü yozlaşmasının fazladan bir kanıtıdır.’’ Bugün özgürlük çatısı altında etik olmayan tüm en’leri uygular haldeyiz. Putların Alacakaranlığı’nda bu cümleye yer verildiğine göre sorun yalnızca bugünlere ait değilmiş. Ama sorun şu ki dile getirmek için, çekinmeden konuşabilecek bir Nietzsche’ye sahip değiliz. O günler bu yüzden şanslıydı..
- kitabın sonunu da bu sebepten ötürü şu cümleyle kapattı:
- ‘’bu yeni levhayı koyuyorum üzerinize, ey kardeşlerim: SERT OLUN! ‘’
-zba
Putların AlacakaranlığıFriedrich Nietzsche · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 20216,2bin okunma
Garcia amcanın kırmızı pazartesi kitabını duymayan kalmamıştır herhalde.. işte o kitabı okurken ne hissetitysem bu kitabı okurken de benzer şeyler hissettim.. oldukça rahatsız olduğum, üzüldüğüm, sinir harbi niteliğinde bir kitaptı benim için.. hatta okumak istemediğim, bırakmak istediğim ama bu kadar da olmaz diye isyan ettiğim, saçmalık bu ya
