İşte orada öylece sandalyenin tepesine oturtulmuş duruyordum; odanın ortasında ayakta durmanın utancına dayanamayacağını söyleyen ben, şimdi bir utanç kürsüsünde herkesin gözü önündeydim. Hissettiklerimi anlatmaya hiçbir dil yetmez ama hepsinin ayağa kalkmasıyla nefesim kesilip boğazım tıkandığı anda bir kız gelip yanımdan geçti, gözlerini kaldırdı. Gözlerinde nasıl tuhaf bir ışık parlıyordu! Bakışı nasıl olağandışı bir his veriyordu bana! O yeni his beni nasıl da canlandırmıştı!
İşte orada öylece sandalyenin tepesine oturtulmuş duruyordum; odanın ortasında ayakta durmanın utancına dayanamayacağını söyleyen ben, şimdi bir utanç kürsüsünde herkesin gözü önündeydim. Hissettiklerimi anlatmaya hiçbir dil yetmez ama hepsinin ayağa kalkmasıyla nefesim kesilip boğazım tıkandığı anda bir kız gelip yanımdan geçti, geçerken de gözlerini kaldırdı. Gözlerinde nasıl tuhaf bir ışık parlıyordu! Bakışı nasıl olağan dışı bir his veriyordu bana! O yeni his beni nasıl da canlandırmıştı!
Senden sonra 23 şehir gezdim.
3 kilo aldım.
Saçlarımı 6 kez boyadım.
Dünya bilmem kaç dönümünü tamamladı.
Darbe oldu, ihtilal oldu.
Barış gelmedi, savaş bitmedi.
Seni özledim.
Gittiğim her yerde senden bir nefes bıraktım.
Belki yürürsün aynı sokakta.
Ayak izime denk düşer ayak izin.
Belki saçına değer nefesim.
Belki sen de bir gün beni özlersin diye,
Seni uzakta bıraktım.
Seni uğurladım, sana kavuştum, seni terk ettim.
Bilmem kaç kilometre yol gittim.
Evren kaydı.
Sen göğüs kafesimden milim kaymadın..
Bütün suyunu dışarı terleyen,
Kuru ota döndürdün beni.
Kırkına ermeden, neden?
Kış odasında camda buğu şimdi nefesim. Bozkırda erguvan rüzgârdı eskiden.
Birhan Keskin
Tut ki bir sevdayım, geceden kara..
Tut ki bir yarayım, öpsende geçmeyecek..
Tut ki bir nefesim,
Tut..
Bırakma...
Ömer Faruk Solmaz
İçimden çıkan sıcak nefesim
Merhametim, beyazım, güzel sesim
Sayfa 13 - Alakarga sanat yayınlarıKitabı okuyor
İçimde bir uzun yol...
Adım adım yürümekten geçip koştuğum,
Nefessiz kalana kadar.
Nefesim şükrüne varana kadar.
Sayfa 88 - Yakamoz YayınlarıKitabı okuyor
Bilinmezlik içinde yüreğim kuş gibi çırpınırken hayattan zevk almaya,mutlu olmaya ve kendi halimde yaşarken ani bir düş kırıklığı için de nefesim kesildi…
Kader işte naparsın
Gözlerim harflerin özel bir bileşimle yan yana dizildiği satıra takılınca nefesim de boğazıma takıldı.
Orada, listenin en altında, zihnimi itiraf etmeye yanaşmadığım kadar meşgul eden bir isim vardı.
Onun ismi.
Sayfa 78 - KaiKitabı okuyor
Yenilgi, kuşların uçuşuna şahit olamamaktı belki de. Evet, kuşkusuz kuşlar uçtu, ben görmedim. Yol uzundu. Adımlarım kısa. Vakit dardı. Nefesim yeter miydi? Pırasa bileklerim taşır mıydı onca yükü? Bilemedim. Sadece yürüdüm. Bir de nefes aldım ve verdim. Sonra tekrar ettim bunu. Tekrar. Tekrar. Başkaca hiçbir şeye teşebbüs etmedim. Her şey böylece geçti gitti.
Sayfa 68Kitabı okudu
Nasıl hep bu kadar güçlü duruyorsun? Nefesim çok kesildi ama hiçbirinde ölmedim.
Sayfa 192Kitabı okudu
