“Belki de bu en iyisi olmuştur. Ömrünün geri kalanını mutsuz geçirmendense bir kere üzülmen daha iyi olmaz mı?”
Ne’n Var Kuzum-Nuran Buluş
Nen var kuzum :/
-“Hiç güzel şeyler söylemiyorsunuz bana artık.”
-“Güzel şeyler sipariş üzerine söylenmez ki; sabret bakalım; yine söylerim elbet.”
Sayfa 49 - Güven Yayınları -Çeviri; Samih TiryakioğluKitabı okudu
915.jpg){kind=small}
Eskiden "ne" soru zamirine iyelik ekleri şöyle getirilirdi:
ne+m "benim nem var"
ne+n "senin nen var"
ne+si "onun nesi var"
ne+miz "bizim nemiz var"
ne+niz "sizin neniz var"
ne+leri "onların neleri var"
Yeşilçam sinemasında annenin kızına söylediği "nen var kuzum/yavrum", ya da "neniz var kuzum/yavrum" repliğini çok duymuşuzdur...
Doğrusu bu söyleyişti zaten...
Ne var ki...
"şey" sözcüğüne getirilen iyelik çekimi sırasında, sonda bulunan "y" sesi "ne" soru zamirinin çekimine de sıçradı...
şey+i+m, ne+y+i+m gibi...
İşte bu "şey" kelimesinin etkisi ile "ne" soru zamirinin iyelik çekimi artık şöyle oldu:
ne+y+i+m "benim neyim var"
ne+y+i+n "senin neyin var"
ne+y+i "onun neyi var"
ne+y+i+miz "bizim neyimiz var"
ne+y+i+niz "sizin neyiniz var"
ne+leri "onların neleri var"
Şimdi özellikle genç nesil III. çokluk şahıs iyelik çekimini de ne+y+leri şeklinde söylemeğe başladı...
Hattâ, "ne?.." demek yerine "ney?.." diyorlar...
Bugün televizyonda bir konuşmacıda da duydum, ne soru zamirinin belirtme durum eki getirilmiş biçimini şöyle söyledi: "Onlar neyleri söyleyip neyleri söylememeleri gerektiğini bilmiyorlar."
Ömrümüz yetecek mi bunu görmeğe bilmiyorum, ileride şey'in y'si iyiden iyiye "ne" soru zamirine yapışacak ve soru zamiri "ney" hâline gelecek galiba...
Öyle görünüyor...
Alıntı