Ben bu topraklarda tevâzudan ve efendilikten daha fazla nemalandırılan bir haslet görmedim; ne bilgi, ne dürüstlük, ne de zâhiriyi aşan ahlâk, hiçbirinin bir insanın etrafındaki herkesi iyi ve rahat hissettiren tevâzusu kadar hükmü yok...
Yine bu ikilinin aksinden daha fazla vasatı ve vasatçı yığınları tedirgin eden bir şey de yok... Çünkü insanın yaptıkları ve yapamadıkları kendine kalsın, kimse de dile getirmesin, efendiliğinden; ne o adamakıllı karşılığını alsın, ne de onun üzerinden bireyin, toplumun vasatlığı sorgulansın. Kimsenin rahatı bozulmasın, huzuru kaçmasın, sonra da ortalık tamamen vasata kalsın...
Her alanda iyi susturulduğu için bir de buyursun gelsin hemen ilk fırsatta o çok şikâyet edilem liyâkatsizlik ve nepotizm yerini alsın!
Sonra da "biz buraya nasıl geldik" sorusu...
İyi niyetli de olsa, ezber repliklerle neye çanak tutulduğunun farkında değil bazıları...
TEVÂZUNUN KENDİSİ MASUM OLSA BİLE TEVÂZU BEKLENTİSİ KESİNLİKLE MASUM DEĞİL!
İşyeri, aile ve akraba çevresinden daha doğal bir habitat da yok bu kitlesel hastalığı gözlemlemek için...
Dedikoduyu, yalanı, haksızlığı çok kolay görmezden gelip, geçiştirebilen riyâkâr ahlâkçı güruh; çabasız rahatlık düşkünleri, tevâzu göstermeyen ve genel kabul görmüşe nail olacak kadar başını eğmeyeni asla hoş görmeyecektir, söylediklerine muktedir olsa bile...
Halbuki göstereceği tevâzunun yeri ve zamanına karar vermek kişinin kendi içsel muvâzenesinin meselesidir, diğer bir kişiyi ise olsa olsa ancak söylenenlerin içerikte doğruluğu ilgilendirir...
Tabii doğru ve gerçek kimin ne kadar ilgisini çekiyorsa artık!
Siyaset bilimci Lawrence Britt 20. Yy'ın faşist rejimlerini inceleyerek bütün faşist oluşumların temelde 14 belirleyici özelliği olduğunu ortaya koymuştur. Lawrence Britt bu maddelerden herhangi birinin bulunmasının bile ülkenin kötü durumda olduğunu belirlemeye yeterli olduğunu savını savunmaktadır.
1- Güçlü ve sürekli milliyetçilik
2- İnsan
Nepotizm ve liyakatsiz atamaların yaşandığı ülkemizde KPSS'ye girecek tüm arkadaşlara bol şans.
Ülke Sevmek ve İstekler
Bana, bizim Doğu Akdeniz böyledir, değişmez, hizipler, iltimas, rüşvet, edepsiz bir nepotizm her zaman olacak, buna alışmaktan başka bir seçeneğimiz yok deyip duruyorlar. Bütün bunları reddettiğim için de kibirli olmakla hatta hoşgörüsüzlükle suçlanıyorum. Ülkesinin bu arkaik yapıdan biraz olsun çıkmasını, yozlaşmanın ve şiddetin azalmasını istemek kibir sayılabilir mi? Üstünkörü bir demokrasi ve hep kesintiye uğrayan bir iç barışla yetinmek istememek kibir veya hoşgörüsüzlük diye algılanabilir mi? Eğer öyleyse kabul, günahı boynuma, ben kibirliyim ve onların faziletli tevekkülünü lanetliyorum.
Sayfa 63 - Üçüncü GünKitabı okudu
İktisadi bunalımlar, siyasi dengeler ve birtakım diğer olaylar bütünü sonrası çıkan birçok durum var. Fakat işsizlik, sosyal güvenlik sistemlerindeki boşluklar, yoksulluğun ortaya çıkma sebeplerinin başını çekiyor.
